تجدیدنظرخواهی در نظام حقوقی ایران

ممکن است متصور باشد که به دلیل اهتمام ویژه رویه قضائی جاری کشور نسبت به انتصاب قضات شایسته،امکان وجود هیچگونه اشکالی در فرایند دادرسی وجود نداشته باشد. اما صحیح آن است که پذیرفته شود درهرحیطه ای من جمله حوزه قضاوت، امکان بروز اشتباه از سوی انشاءکننده و صادرکننده ی رای که انسان است وممکن الخطا، وجود دارد.در نظام قضائی ما تدبیری جهت هرچه عادلانه تر کردن احکام نهایی و احیانا نقض آنها درصورت بروز خطاوجود دارد. این تدبیر ذیل عنوان تجدیدنظر خواهی قابل بحث است.گاهی چنین پنداشته میشود که افراد در هر جایگاه و سمت و در هر دعوایی حق تجدیدنظر خواهی دارند و بااین تصور غلط دچار سردرگمی میشوند. پژوهش پیش رو با این پیش فرض، سعی در تبیین آراء قطعی و قابلنقض و تجدیدنظر خواهی، بر اساس نص قانون را دارد.

کلیدواژه ها:

قراردادهای قابل تجدیدنظرخواهی ، احکام قابل تجدیدنظرخواهی ، آیین دادرسی ، نظام حقوقی