راهکارهای ممانعت از افشای اطلاعات بمیاران در حقوق ایران با نگاهی به قوانین مربوط در حقوق انگلستان

امروزه حفاظت از اطلاعات پزشکی بیماران بعنوان یک اصلی پذیرفته شده است و کشورهای پیشرفته نظر به تبعات منفی افشای اطلاعات برای بمیار و اطرافیان او به وضع قوانینی در این راستا اهتمام ورزیده اند. یافتههای این مقاله که به مقایسه نظام حقوقی ایران و انگلستان در خصوص حفظ حریم خصوصی و ممانعت از افشای اطلاعات بیماران می پردازد حاکی از آن است که در نظام حقوقی ایران، حفظ محرمانگی پزشکی براساس اصول اخلاقی و قانونی مورد تاکید مقنن قرار گرفته است اما در عوض، در نظام حقوقی انگلستان، قوانین دقیق تری برای حفظ حریم خصوصی بیماران وجود دارد که شامل مقرر GDPR و GMC و دیگر قوانین نیز می شود. این مقاله به تحلیل این قوانین و نقاط ضعف و قوت آنها در دو نظام حقوقی پرداخته و محدودیته های قانونی برای افشای اطلاعات بیماران در هر دو نظام حقوقی را مورد بررسی قرا می دهد تا تفاوت های و تشابه های میان آنها به وضوح نمایان شود و با یک مطالعه تطبیقی، به درک بهتر از حقوق بیماران و محرمانگی پزشکی در دو کشور ایران و انگلستان کمک نماید و سعی دارد با ارائه پیشنهادهایی در جهت ارتقای سطح امنیت اطلاعات بیماران به تقویت شاخصه های تقنینی نظام حقوقی ایران مساعدت نماید.

کلیدواژه ها:

افشای اطلاعات بیماران ، حقوق بیماران ، نظام حقوقی ایران ، نظام حقوقی انگلستان