تحلیلی بر طرح های مشارکتی مقابله با بیابان زایی(مطالعه موردی:استان های خراسان رضوی و سیستان و بلوچستان)
- سال انتشار: 1403
- محل انتشار: همایش ملی درس آموخته های مشارکت متخصصان جغرافیا و برنامه ریزی روستایی در آبادانی و پیشرفت نواحی روستایی
- کد COI اختصاصی: IAGRPCONF01_014
- زبان مقاله: فارسی
- تعداد مشاهده: 158
نویسندگان
استادیار پژوهش،بخش تحقیقات بیابان،موسسه تحقیقات جنگل ها و مراتع کشور،تهران،ایران
چکیده
امروزه منابع طبیعی کشور به دلایل مختلفی از جمله تغییرات اقلیمی و خشکسالی،، تغییر کاربری اراضی، جنگل زدایی، بیابانزایی، گسترش مداخلات تکنوژنیک و توسعه ای، حکمرانی و مدیریت غلط، دستخوش تخریب شده و در معرض تهدید قرار گرفته است. مشارکت یکی از منابع کلیدی و پیش ران در تامین مالی پروژه های محیط زیستی و منابع طبیعی می باشند. یکی از حوزه های مهم مشارکت در عرصه های طبیعی مشارکت در اجرای طرحهای مقابله با بیابانزایی است. اجرای طرح های بیابانزدایی مشارکتی در قالب تبصره ۵ ماده ۳۴ قانون حفاظت و و بهره برداری از منابع طبیعی مبتنی بر ایجاد انگیزه مشارکت از طریق واگذاری مالکیت اراضی بیابانی به ازای احیای آنها و نیز اجرای طرح مشارکتی در قالب ماده ۳ همین قانون مبتنی بر واگذاری حق بهره برداری از اراضی احیای شده بیابانی به مدت ۳۰ سال به متقاضیان، شیوه های اصلی اجرای طرح های مشارکتی بیابانزدایی در استانهای سیستان و بلوچستان و خراسان رضوی بوده است. طی ارزیابی انجام گرفته در دهه ۱۳۹۰ ، اثرات فنی، اقتصادی و اجتماعی ۳۵ طرح مشارکتی اجرا شده به صورت انتخابی و با استفاده از پرسشنامه، مصاحبه و برداشتهای صحرایی مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان داد اجرای این طرحها تاثیرات معنیدار و مثبتی را با متغیرهای افزایش اراضی زیر کشت ، ارتقاء سطح درآمدی خانوارها، کاهش مهاجرت و اشتغالزایی داشته است.کلیدواژه ها
اثربخشی،منابع طبیعی،طرح های مشارکتی،بیابانزداییمقالات مرتبط جدید
- حکمرانی دریایی ایران به عنوان یک سیستم پیچیده: تحلیل جغرافیای سیاسی با رویکرد هوش مصنوعی و هوش مکانی
- تبیین سناریوهای آینده تقسیمات استان تهران
- آسیبشناسی حمل و نقل و مدیریت ترافیک در شهرداری های نوظهور ایران
- معایب و مشکلات برنامهریزی و سیاست گذاری حوزه فرهنگ شهری در ایران
- سیاست گذاری بهینه در حوزه ترافیک شهری با استفاده از تکنولوژی های هوش مصنوعی
اطلاعات بیشتر در مورد COI
COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.
کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.