حامد عباس اوغلی - کارشناس ارشد مهندسی معماری

بسیاری از شهرهای کشور ما با پدیده ی فرسایش شهری مواجه اند. نمود عینی این فرسایش افت زندگی اجتماعی در این بافت هاست. عوارض فرسایش به صورت نیمه متروک و متروک شدن بناها، مسکن هاینا مناسب و نا بهنجار و نزول کیفیت های اسلامی–اجتماعی پدیدار می شود. اسلام بامفهوم غرب مبنی بر اینکه طراحی شهری بایستی در راستای پیشرفت کیفیت زندگی بسط داده شود، مخالف نمی باشد، اما مخالف چگونگی دست یابی به اهداف و الگوهای معماری اسلامی در بافت های فرسوده است. با توجه به آیین اسلام، این اهداف پشتیبان مقصد اصلی زندگی یعنی ستایش و عبادت خالق یکتا می باشد. مقاله حاضر به دنبال ارائه چارچوبی مناسب برای استفاده از قوانین و احکام اسلامی در بافت های فرسوده شهری برای باز گرداندن حیات شهری در این مکان هاست. اسلام از طراحان مسلمان خواسته که طراحی خود را بسوی آرمان های اسلامی و دستورات الهی سوق دهند و از آنها به عنوان اصول و راهنمای اصلی استفاده کنند. در مفهومی دیگر، قوانین عمومی طراحی شهری مسلمین بایستی شرایط لازم اسلام را که در قرآن و سنت به آنها اشاره شده، به عرصه ظهور برسانند. زمانیکه این نیازمندی ها برآورده می شوند، جای وسیعی برای آزادی عمل در انتخاب نوع طراحی شهری در بافت های فرسوده می ماند.

اسلام،معماری اسلامی،بافت های فرسوده،طراحی شهری