تاثیر تمرینات عضلات کف لگن بر بی اختیاری ادرار و اوقات فراغت زنان مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس

هدف: این مطالعه به بررسی تاثیر تمرینات عضلات کف لگن بر بی اختیاری ادرار و اوقات فراغت زنان مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس پرداخته است. مواد و روش ها: نوع مطالعه کارآزمایی نیمه تجربی بود و شرکت کنندگان تحقیق شامل ۱۵ زن مبتلا به ام اس بودند که در مقیاس EDSS در مراحل ۷ یا کمتر قرار داشتند. این شرکت کنندگان به طور در دسترس برای گروه مداخله انتخاب شدند. شرکت کنندگان دستورالعمل یک برنامه تمرینات ساختاری عضلات کف لگن را دریافت نمودند. ارزیابی ها در دو مرحله پیش و بعد از مداخله انجام شد. از پرسشنامه های (ICIQ-UI SF)، اوقات فراغت بیماران ام اس و مقیاس شدت خستگی در مطالعه بکار گرفته شد. از آزمون ویلکاکسون برای بررسی تاثیر مداخله استفاده گردید. نتایج: یافته ها نشان داده است که تمرینات عضلات کف لگن، تاثیر قابل توجهی در کاهش بی اختیاری ادرار (۰/۰۰۷p=) و افزایش فعالیت های تفریحی (۰/۰۰۳p=) در زنان مبتلا به ام اس داشته است. با این حال، این تمرینات تاثیر قابل توجهی در سطح خستگی شرکت کنندگان در مطالعه نداشته است. نتیجه گیری: پیامدهای پژوهش نشان داد که تمرینات کف لگن به طور موثری عارضه ی بی اختیاری ادرار را کاهش داده و فعالیت های تفریحی را در زنان مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس افزایش می دهد. این نتایج اهمیت یک برنامه ی تمرینی متمرکز بر عضلات کف لگن در مداخلات این جمعیت بیماران را نشان می دهد و به متخصصین بهداشت و افرادی که بهبود کیفیت زندگی خود را می طلبند، نکاتی ارزشمندی ارائه می کند. انجام تحقیقات و پیاده سازی بیشتر تمرینات کف لگنی به عنوان بخشی از راهبردهای جامع مراقبتی ضروری است تا به منظور بهینه سازی سلامتی زنان مبتلا به ام اس اقدامات لازم صورت گیرد.

کلیدواژه ها:

Pelvic floor training ، Fatigue ، Recreation ، Neurological disorders ، Bladder control problems ، تمرینات کف لگنی ، خستگی ، تفریح ، اختلالات عصبی ، مشکلات کنترل مثانه