اثربخشی تدریس به روش یادگیری مشارکتی بر تاب آوری تحصیلی و خودکارآمدی تحصیلی دانش آموزان عشایری مقطع متوسطه اول در دروس ریاضی و کار و فناوری براساس دیدگاه حاج قاسم سلیمانی در شهر رابر سال تحصیلی ۱۴۰۳-۱۴۰۲

این پژوهش با هدف " اثربخشی تدریس به روش یادگیری مشارکتی بر تاب آوری تحصیلی و خودکارآمدی تحصیلی دانش آموزان عشایری مقطع متوسطه اول در دروس ریاضی و کار و فناوری براساس دیدگاه حاج قاسم سلیمانی در شهر رابر سال تحصیلی ۱۴۰۳-۱۴۰۲" انجام شده. روش انجام تحقیق؛ نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بوده است. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه ی دانش آموزان دختر مدرسه عشایری مقطع متوسطه اول شهر رابر بودند که تعداد ۲۴ نفر به صورت نمونه گیری در دسترس انتخاب و سپس به دو گروه آزمایش (۱۲ نفر) و گواه (۱۲ نفر) تقسیم شدند که به مدت هشت جلسه در گروه آزمایشی روش یادگیری مشارکتی اجرا شد و به گروه کنترل به روش متداول تدریس شد. ابزارهای اندازه گیری در این پژوهش دو پرسشنامه استاندارد تاب آوری تحصیلی ساموئلز(۲۰۰۴) و خودکارامدی تحصیلی جینگ و مورگان (۱۹۹۷) بوده. در تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار SPSS و از تکنیک های آماری چون آماره های توصیفی، رگرسیون خطی و تحلیل کواریانس استفاده شد. یافته های پژوهش حاضر حاکی از آن است تدریس به روش یادگیری مشارکتی بر تاب آوری تحصیلی تاثیر مثبت و معنادار دارد. تدریس به روش یادگیری مشارکتی بر خودکارامدی تحصیلی تاثیر مثبت و معنادار دارد. همچنین در این پژوهش؛ تدریس به روش یادگیری مشارکتی دانش آموزان موجب ۴۳ درصد تغییرات در افزایش تاب آوری تحصیلی و ۱۴ درصد تغییرات در افزایش خودکارامدی تحصیلی دانش آموزان دختر در گروه آزمایش شده است.