کشت گیاهان دارویی راهکاری جهت محرومیت زدایی از مناطق روستایی سیستان و بلوچستان

جایگاه و نقش گیاهان دارویی در مدیریت پایدار و اهمیت روزافزون آن به ویژه در ابعاد کلان توسعه اقتصادی ، محیط زیست ، سلامت ، اشتغال، امنیت غذایی و ذخایر ژنتیکی در عرصه ملی و جهانی به گونه ای است که امروزه روند تعمیق ، احیا و نقش آن به ویژه در تامین دارو را می توان یکی از شاخص های توسعه در جهان دانست . استان سیستان و بلوچستان به عنوان بزرگترین استان کشور به دلیل برخورداری از اقلیم مناسب در این زمینه گنجینه ای گرانبها محسوب می شود که متاسفانه مغفول مانده است . سالیانه خیل عظیم خیرین و کنشگران اجتماعی به این محرومترین استان کشور روانه میشود ولی مطالعات نشان میدهد که کمکهای این بشردوستان با چالشهای درخور توجهی مواجه است که نیازمند سازماندهی و مدیریت بهینه میباشد.این تحقیق به روش پدیدارشناسی به بررسی چالشهای مذکور پرداخته و مهمترین چالش را "نبود مهارت های مختلف و عدم توانمندی روستائیان" شناسایی و ارائه نموده است . لذا با برخورداری از پتانسیل کشت گیاهان دارویی و تاثیر آن در درآمدزایی و ارزآوری ؛ این مهم میباست در دستور کار برنامه ریزان؛ خیرین و کنشگران اجتماعی جهت خدمت رسانی به مناطق محروم سیستان و بلوچستان قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

فقر روستایی ، درآمدزایی ، کشت گیاهان دارویی ، ارزآوری .