تاثیر آرامسازی عضلانی عضلانی بر تهوع و کفایت دیالیز بر بیماران همودیالیزی

هدف بیماران همودیالیزی سطوحی از تهوع را در حین دیالیز تجربه میکنند تهوع بر کفایت دیالیز این بیماران تاثیر نامطلوبی دارد. این مطالعه با هدف تعیین تاثیر تکنیک آرامسازی عضلانی بر تهوع و کفایت دیالیز بیماران تحت درمان با همودیالیز انجام شد. روش پژوهش این مطالعه یک کارآزمایی بالینی شاهددار در سالهای ۱۴۰۰ بود. ۹۰ بیمار همودیالیزی مرکز همودیالیز زاهدان با نمونه گیری مبتنی بر هدف انتخاب و به صورت تصادفی به دو گروه کنترل و آزمون تخصیص یافتند. آرامسازی عضلانی بنسون طی سه جلسه به افراد گروه آزمون آموزش داده شد. سپس از آنها خواسته شد به مدت یک ماه روزی دو بار و هر بار به مدت ۲۰-۱۵ دقیقه آرامسازی را انجام دهند و پس از هر بار انجام فرم ثبت آرامسازی را تکمیل نمایند برای گروه کنترل هیچ آموزشی ارائه نشد. سپس شدت تهوع و کفایت دیالیز در دو گروه با هم مقایسه گردید. داده ها با نرم افزار SPSS نسخه ۲۱ و با استفاده از آزمونهای آماری کای اسکوئر تی مستقل و من ویتنی در سطح معنی داری کمتر از ۰٫۰۵ مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها یافته ها نشان داد شدت تهوع بعد از مداخله در دو گروه تفاوت معناداری نداشت (P۰٫۰۵۵۵) لیکن در میانگین کفایت دیالیز بعد از مداخله تفاوت معنی داری دیده شد (۰٫۰۰۳=P). همچنین در این مطالعه بین کفایت دیالیز و سن بیمار (۰٫۰۰۱=P)، جنس (۰٫۰۳۹=P) و شغل (۰٫۰۲۴=P) ارتباط آماری معناداری مشاهده شد