تاثیر توبه بر مراحل مختلف رسیدگی به جرائم (از تعقیب تا صدور حکم قطعی) و قلمروی زمانی اثر آن از منظر فقه و قانون مجازات اسلامی ایران

ازآنجاییکه یکی از اصلیترین و مهمترین اهداف قانونگذار از اجرای مجازاتها، پشیمانی و اصلاح مجرم و نیز کاهش خطرات احتمالی مرتکب برای جامعه است، توجه ویژه ای در بحث اعمال مقررات راجع به توبه برای مرتکبینبرخی از جرایم در راستای تخفیف یا سقوط و معافیت از مجازات در قانون مجازات اسلامی شده است. مقرراتراجع به توبه برای اولینبار در سال ۱۳۶۱ در قانون مجازات اسلامی نمود پیدا کرد و در سال ۱۳۹۲ بهصورت کاملو دقیقتر در مواد ۱۱۴ الی )۱۱۹در مبحث پنجم توبه مجرم) اعمال گردید. در این مقاله نویسنده باهدف شفافیتتاثیر توبه در مراحل مختلف رسیدگی به جرایم یعنی از مرحله تعقیب، دادرسی و در نهایت صدور حکم قطعی در دادسرا و دادگاه، اهتمام ورزیده و ضمن تعریفی از جرایم حدی و تعزیری حکم هر کدام از این جرایم را پیش یا پس از اثبات جرم با توجه و استناد به فقه و قانون مجازات اسلامی بهصورت مفصل و مبسوط بیان نموده است. همچنین برخی از چالشهای بین فقه و قانون دررابطه با بحث توبه و نحوه پذیرش توبه از تائب مورد بررسی ومطالعه قرار گرفته است.

کلیدواژه ها:

تاثیر توبه ، جرم حدی ، جرم تعزیری ، تعقیب دادرسی ، صدور حکم قطعی.