نیازسنجی و تعیین اولویت های پژوهشی محیط زیستی (مطالعه موردی: پژوهشکده محیط زیست و توسعه پایدار)

بهبود وضعیت و ارتقا کیفیت محیط زیست کشور از طریق مدیریت پژوهش های هدفمند از مهمترین اهداف مراکز پژوهشی در این حوزه است. در این راستا سیاست گذاری و تعیین اولویتهای تحقیقات محیط زیست می تواند در نیل به این هدف نقش به سزایی داشته باشد. این مقاله که از داده های گردآوری شده یک طرح پژوهشی با عنوان «نیازسنجی و تعیین اولویت های پژوهشی پژوهشکده محیط زیست و توسعه پایدار» استفاده کرده، رویکردی نظام مند برای شناسایی اولویت های پژوهشی به کار گرفته است. فرایندی که بر پنج اصل استوار است. این اصول شامل مشارکت ذ ی نفعان، تحلیل وضعیت موجود و برآورد نیازها، شناسایی محورهای پژوهشی، امتیازدهی محورهای پژوهشی براساس معیارهای جذابیت و امکان پذیری و تعیین اولویت ها بر اساس بیشترین توافق بود که در سطح موسسه پژوهشی (پژوهشکده محیط زیست و توسعه پایدار) اجرا شد. کارشناسان شرکت کننده در این طرح، ۶۶/۱۶ درصد از پژوهشکده محیط زیست، ۱۵/۱۵ درصد از دفتر آب و خاک، ۶۳/۱۳ درصد از ادارت کل شهرستان ها، ۰۹/۹ درصد از دفتر زیست بوم های دریایی، ۵۴/۴ درصد اعضای هیات علمی دانشگاه ها و مابقی از سایر بخش های سازمان حفاظت محیط زیست بودند. در مجموع ۳۴۶ محور پژوهشی در موضوعات اکولوژی ۲۸ عنوان؛ علوم پایه ۵ عنوان؛ مهندسی و فناوری محیط زیست ۴۱ عنوان؛ اقتصاد محیط زیست ۴۴ عنوان؛ حقوق محیط زیست ۳۱ عنوان؛ مدیریت محیط زیست ۱۰۸ عنوان؛ علوم طبیعی ۲۶ عنوان؛ نظام های اجتماعی ۲۲ عنوان؛ ایمنی زیستی ۲۷ عنوان و فناوری محیط زیست ۱۴ عنوان؛ در معرض قضاوت کارشناسان قرار گرفت و مهمترین اولویت های پژوهشی شناسایی شد.

کلیدواژه ها:

نیازسنجی پژوهشی ، ذ ی نفعان ، جذابیت ، امکان پذیری ، دلفی