روابط ساختاری بین سبک های دلبستگی و رضایت زناشویی با میانجیگری تنهایی
عنوان مقاله: روابط ساختاری بین سبک های دلبستگی و رضایت زناشویی با میانجیگری تنهایی
شناسه ملی مقاله: JR_SHPP-11-3_002
منتشر شده در در سال 1403
شناسه ملی مقاله: JR_SHPP-11-3_002
منتشر شده در در سال 1403
مشخصات نویسندگان مقاله:
لیلی تردست - PhD student in general psychology, Department of Psychology, Ilam Branch, Islamic Azad University, Ilam, Iran.
وحید احمدی - Assistant Professor, Department of Psychology, Ilam Branch, Islamic Azad University, Ilam, Iran.
شهرام مامی - Assistant Professor, Department of Psychology, Ilam Branch, Islamic Azad University, Ilam, Iran.
آرش نادمی - Assistant Professor, Department of Statistics, Ilam Branch, Islamic Azad University, Ilam, Iran
خلاصه مقاله:
لیلی تردست - PhD student in general psychology, Department of Psychology, Ilam Branch, Islamic Azad University, Ilam, Iran.
وحید احمدی - Assistant Professor, Department of Psychology, Ilam Branch, Islamic Azad University, Ilam, Iran.
شهرام مامی - Assistant Professor, Department of Psychology, Ilam Branch, Islamic Azad University, Ilam, Iran.
آرش نادمی - Assistant Professor, Department of Statistics, Ilam Branch, Islamic Azad University, Ilam, Iran
مقدمه: شناسایی عوامل مرتبط و تاثیرگذار بر رضایت زناشویی از ضرورت و اهمیت ویژهای برخوردار است. به نظر میرسد سبکهای دلبستگی و تنهایی از جمله عوامل موثر بر رضایت زناشویی هستند.
هدف: هدف پژوهش حاضر بررسی روابط ساختاری بین سبکهای دلبستگی و رضایت زناشویی با میانجیگری تنهایی بود.
روش: روش پژوهش توصیفی- همبستگی و جامعه آماری پژوهش حاضر شامل تمامی زنان و مردان مراجعه کننده با شکایت مشکلات زناشویی به مراکز مشاوره خانواده در شهر ایلام در سال ۱۳۹۹ بودند، که ۳۲۰ نفر به روش نمونهگیری در دسترس انتخاب شدند. برای جمع آوری دادهها از پرسشنامه دلبستگی بزرگسلان سیمپسون (۱۹۹۰)، مقیاس رضایت زناشویی انریچ (۱۹۹۳) و مقیاس تنهایی دانشگاه کالیفرنیا (۱۹۹۶) استفاده شد. تحلیل دادههای جمع آوری شده در نرم افزارهای اس پی اس اس نسخه ۲۴ و آموس نسخه ۲۴ انجام شد.
یافته ها: در پژوهش حاضر نتایج نشان داد تنهایی و رضایت زناشویی رابطه منفی و معنادار داشت (۲۵۸/۰-=β، ۰۰۱/۰=P). دلبستگی اجتنابی (۱۸۹/۰-=β، ۰۰۱/۰=P) و دلبستگی اضطرابی (۱۳۸/۰-=β، ۰۰۱/۰=P) و رضایت زناشویی رابطه منفی و معنادار داشتند. تنهایی در رابطه بین دلبستگی ایمن (۱۴۹/۰=β، ۰۰۱/۰=P)، اضطرابی (۰۴۳/۰-=β، ۰۴۸/۰=P) و اجتنابی (۱۴۰/۰-=β، ۰۰۱/۰=P) و رضایت زناشویی نقش میانجیگر دارد.
نتیجه گیری: نتایج نشان داد تنهایی رابطه بین دلبستگی ایمن، اضطرابی و اجتنابی و رضایت زناشویی را میانجیگری می کند. به متخصصان زوج درمانگر و خانواده درمانگر پیشنهاد میشود، در مشاوره و زوج درمانی جهت افزایش رضایت زناشویی، بر تظاهرات سبکهای دلبستگی افراد و احساس تنهایی ناشی از آن نیز توجه کنند
کلمات کلیدی: attachment, loneliness, marital, satisfaction, تنهایی, رضایت, زناشویی, دلبستگی
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/2055460/