میلاد رستمی - آموزگار ابتدایی(چندپایه)، کارشناسی ارشد مدیریت آموزشی، دانشگاه آزاد کرمانشاه

یکی از مسئولیتهای خطیری که متوجه معلم بوده و او را در جایگاه رفیعی در نظام های آموزشی قرار داده، مسئله تدریس و بهره گیری از روشهای جدید تدریس است. بدین معنی که تاثیر مثبت نظام آموزش و پرورش در توسعه، ترقی و تکامل جامعه در ابعاد مختلف را باید در دست معلمان نوجو و نوآور یافت که نسبت به استفاده هوشمندانه، خلاقانه و مبتکرانه از الگوهای مختلف تدریس وفادارند. به عبارت دیگر بخش اعظم یادگیری دانش آموزان یا تاثیرگذاری نظام تعلیم و تربیت را که در محیط یاددهی و یادگیری به معرض ظهور می رسد می بایست در کلاس درس جستجو کرد. با این چشم انداز معلم در اثر عملکرد خاص خود به ویژه در اثر استفاده از روشهای تدریس مستقیما در یادگیری دانش آموزان و کسب مهارت به آنان، نقش مهم و اساسی دارد. در صورت آشنایی معلمان با روش های یاددهی و یادگیری مناسب و تعهد نسبت به کاربردن آنها در تدریس، می توان امیدوار بود که توسعه، ترقی و تکامل جامعه تحقق یابد. اگرچه هر یک از خانواده های الگوهای تدریس رویکردی متمایز نسبت به تدریس دارند اما به هیچ وجه متضاد نبوده و می توان از عناصر و مولفه های آنها به صورت ترکیبی سود جست. این امر مستلزم خلاقیت، تجربه و مهارت و وسواسی علمی و حرفه ای است. به طور کلی می توان به چهار دسته خانواده الگوهای پردازش اطلاعات، خانواده ی الگوهای اجتماعی تدریس، خانواده الگوهای رفتاری و خانواده الگوهای تدریس فردی اشاره کرد که می شود از ترکیب این الگوها جهت بالا بردن کارآیی معلمان در کلاسهای ابتدایی به منظور جبران کمبود وقت و تعداد پایه ها استفاده کرد. در این راستا پژوهش حاضر با هدف بررسی ویژگی های خانواده الگوهای مختلف تدریس انجام شد. این پژوهش از نوع پژوهش های کاربردی و شیوه بررسی آن نیز توصیفی- تحلیلی می باشد. همچنین از شیوه مطالعه منابع کتابخانه ای برای جمع آوری اطلاعات و داده های پژوهش، استفاده شده است.

آموزش و پرورش، تدریس، الگوهای تدریس، یادگیری