مریم رحمانی - کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی،دانشگاه ازاد اسلامی واحد مرند
صالح ثابت قدم - کارشناسی اموزش ابتدایی،دانشگاه فرهنگیان(پردیس علامه امینی تبریز)

خانواده و مدرسه به عنوان دو نهاد اصلی در زندگی دانش اموزان نقش حیاتی در پرورش و تقویت شخصیت انان دارند. خانواده، به عنوان نخستین محیط اجتماعی، ارزش ها، باورها و رفتارهای اولیه را به فرزندان منتقل می کند. حمایت عاطفی، تشویق و ایجاد فضایی امن برای ابراز احساسات، به شکل گیری اعتماد به نفس و عزت نفس در دانش اموزان کمک می کند.از سوی دیگر، مدرسه محیطی است که دانش اموزان با دیگر همسالان خود تعامل می کنند و مهارت های اجتماعی و تحصیلی را فرا می گیرند. معلمان به عنوان الگوهای رفتاری و اموزشی، می توانندتاثیر زیادی بر رشد شخصیت دانش اموزان داشته باشند. برنامه های اموزشی مناسب و فعالیت های گروهی در مدرسه، فرصت هایی را برای تقویت مهارت های ارتباطی، حل مسئله و کار تیمی فراهم می اورند.همچنین، همکاری میان خانواده و مدرسه بسیار حائز اهمیت است. ارتباط موثر میان والدین و معلمان می تواند به شناسایی نیازها و چالش های دانش اموزان کمک کرده و زمینه ساز رشد و پیشرفت انان باشد. به طور کلی، با ایجاد یک محیط حمایتی و همکاری بین خانواده و مدرسه، می توان شخصیت دانش اموزان را به خوبی پرورش داد و انان را برای مواجهه با چالش های اینده اماده کرد.

رشد شخصیت،دانش اموزان، خانواده،مدرسه