شراره برزگر - کارشناسی، علوم تربیتی گرایش آموزش ابتدایی، دانشگاه فرهنگیان گیلان

این مقاله، تحقیقات رو به رشدی را در مورد رابطه بین رهبری معلم و خودکارآمدی دانش آموزان بررسی می کند، که به باور دانش آموز به توانایی آنها برای موفقیت تحصیلی اشاره دارد. رهبری معلم شامل نقش های متنوعی فراتر از آموزش سنتی کلاس درس است، مانند توسعه برنامه درسی، مربیگری آموزشی، و همکاری با همکاران. این مقاله به بررسی چارچوب نظری حمایت از پیوند بین رهبری معلم و خودکارآمدی می پردازد، و نشان می دهد که چگونه شیوه های رهبری قوی معلم می تواند یک محیط یادگیری مثبت را تقویت کند، عاملیت دانش آموزی را ارتقا دهد و در نهایت باور دانش آموزان را در مورد قابلیت های تحصیلی آنها افزایش دهد. تحقیقات نشان می دهد که رهبری معلم می تواند تاثیر مثبتی بر خودکارآمدی دانش آموز از طریق مکانیسم های متعددی از جمله پرورش ذهنیت رشد، فراهم کردن فرصت هایی برای صدای دانش آموز و انتخاب، و ایجاد فرهنگ همکاری داشته باشد. این مقاله بر نیاز به تحقیقات بیشتر برای کشف انواع خاصی از شیوه های رهبری معلم که در تقویت خودکارآمدی دانش آموز در زمینه های آموزشی متنوع موثر است، تاکید می کند.

رهبری معلم، خودکارآمدی، انگیزش دانش آموزان، محیط یادگیری، همکاری