افسانه کریمی - دانشجوی کارشناسی ارشد، روانشناسی عمومی، دانشگاه تبریز

از بین اختلالات خوردن، اختلال کم خوری بسیار ناشناخته مانده است و تحقیقات صورت گرفته در این زمینه بسیاراندک می باشد. هدف پژوهش حاضر بررسی نقش مولفه های پریشانی روانشناختی در پیش بینی اختلال کم خوری می باشد.در این پژوهش که یک مطالعه توصیفی مقطعی است از ۱۰۰ نفر از دانشجوبان دانشگاه تبریز به صورت خود گزارش دهیکتبی از طریق پرسشنامه های کوتاه شده ی پرومیس (SPQ) و مقیاس افسردگی اضطراب و استرس (DASS-۲۱)اطلاعات کسب شد. برای تحلیل داده ها از روش رگرسیون چندگانه به شیوه همزمان استفاده شد. نتایج نشان دادمولفه های پریشانی روان شناختی (استرس, اضطراب و افسردگی) در مجموع ۲۸ درصد از واریانس اختلال کم خوری را بهطور مثبت و معنادار پیش بینی می کنند (p<۰/۰۱). همچنین نتایج حاکی از نقش معنادار استرس (p<۰/۰۵ ،β=۰/۳۸)و اضطراب (p<۰/۰۵ ،β=۰/۲۹) و عدم معناداری نقش افسردگی (p<۰/۰۵ ،β=۰/۱۱) در پیش بینی اختلال کم خوری بود.

اختلال کم خوری، پریشانی روانشناختی، افسردگی، اضطراب، استرس