مقایسه تجربه احساس تنهایی و خستگی از شفقت در مادران دارای فرزند مبتلا به فلج مغزی خفیف، فلج مغزی شدید و غیر مبتلا

زمینه و هدف: وجود معلولیت های جسمی حاد و مزمن در فرزندان سبب آسیب به والدین به ویژه مادران می شود. مادران دارای فرزند معلول به ویژه معلولیت های شدید مانند فلج مغزی، در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به مشکلات سلامت روان از جمله احساس تنهایی و خستگی از شفقت قرار دارند. از آنجایی که خستگی از شفقت و احساس تنهایی می تواند بر سلامت روانی و جسمی مادران و کیفیت مراقبت آن ها از فرزندانشان تاثیر منفی بگذارد، این مطالعه با هدف مقایسه احساس تنهایی و خستگی از شفقت در سه گروه از مادران دارای فرزند مبتلا به فلج مغزی خفیف، فلج مغزی شدید و غیر مبتلا انجام شد.روش: جامعه آماری پژوهش حاضر، شامل کلیه مادران دانش آموزان دختر و پسر مبتلا به فلج مغزی خفیف، فلج مغزی شدید و غیر مبتلا شهر قم در سال تحصیلی ۱۴۰۲-۱۴۰۳ بود. حجم نمونه شامل ۱۰ مادر دارای فرزند مبتلا به فلج مغزی خفیف، ۱۰ مادر دارای فرزند مبتلا به فلج مغزی شدید و ۱۰ مادر دارای فرزند غیر مبتلا بود که به روش نمونه گیری غیر تصادفی در دسترس انتخاب شدند، به منظور جمع آوری داده ها از پرسشنامه کیفیت زندگی حرفه ای فیگلی و پرسشنامه احساس تنهایی (UCLA) استفاده شد. روش این پژوهش توصیفی-مقایسه ای بود و برای تجزیه و تحلیل داده های حاصل از این پژوهش از تحلیل واریانس یک طرفه(آنوا) و آزمون تعقیبی توکی شفه استفاده شد.یافته ها: نتیجه حاصل از تجزیه و تحلیل داده ها نشان داد که میانگین خستگی از شفقت در بین سه گروه از مادران تفاوت معناداری دارد( P<۰.۰۵)، به طوری که مادران دارای فرزند فلج مغزی شدید در مقایسه با دو گروه دیگر خستگی از شفقت بیشتری را تجربه می کنند. همچنین یافته های پژوهش نشان داد که احساس تنهایی در بین سه گروه از مادران دارای تفاوت معناداری نیست(P>۰.۰۵). نتیجه گیری: مادران دارای فرزند متبلا به فلج مغزی، به ویژه از نوع شدید در مقایسه با مادران دارای فرزند غیر مبتلا خستگی از شفقت بیشتری را تجربه می کنند. بدین جهت مداخلات روانشناختی برای کاهش خستگی از شفقت به منظور افزایش تاب آوری، ارتقاء کیفیت زندگی و بهبود مهارت های فرزند پروری ضرورت دارد.

کلیدواژه ها:

خستگی از شفقت ، احساس تنهایی ، فلج مغزی