تقسیمات منطقه انتقالی در سازه گنبد مسجد حکیم اصفهان
- سال انتشار: 1392
- محل انتشار: نخستین همایش فناوری و سازه های سنتی بامحور گنبدها
- کد COI اختصاصی: TTSC01_016
- زبان مقاله: فارسی
- تعداد مشاهده: 2041
نویسندگان
کارشناس ارشد مرمت و احیای بناها و بافتهای تاریخی، دانشگاه هنر اصفهان
استادیار دانشگاه هنر اصفهان
چکیده
گنبد از ویژگی های اصلی معماری ایرانی به شمار می آید. نبود چوب مناسب موجب رواج و پیشرفت تاق و گنبد در معماری سنتی ایران گردید. اگرچه در سرزمینهای باستانی دیگر نیز مانند روم گنبدی چون پانتئون دیده می شود، اما این سازه بر روی یک بشن استوانه بنا گردیده است، در حالیکه ویژگی گنبدهای ایرانی در این است که زمینه چهارگوش با گوشه سازی و منطقه انتقالی به دایره تبدیل گردیده، و این شیوه سازه ای در ایران رواج و پیشرفت میکند و بدین ترتیب بویژه در معماری اسلامی ایران می توان انواع گوشه سازیها و چپیره ها را دید. یکی از دوره های درخشان معماری ایرانی، دوره صفوی و مکتب اصفهان است. در این دوره بناهای بسیاری در اصفهان بجا مانده که در این میان مسجد حکیم ویژگیهایی منحصر به فرد دارد. یکی از این ویژگیها گوشه سازی و منطقه انتقالی آن است که متفاوت و متمایز از دیگر بناهای هم دوره می باشد. در نوشتار حاضر تلاش بر این استکه با بررسی تطبیقی و همچنین به کمک نرمافزارها و مدلسازی سه بعدی بتوان به چگونگی ساختار گوشه سازی و منطقه انتقالی در این بنا پی برد. در پایان مشخص می گردد که گنبدخانه مسجد حکیم به وسیله قوسهای متعددی که در منطقه انتقالی دارد، دارای تقسیم بندی متفاوتی است که شاید در معماری ایران بی نظیر باشد.کلیدواژه ها
معماری ایران، گنبد، منطقه انتقالی، گوشهسازی، اصفهان، مسجد حکیممقالات مرتبط جدید
- بررسی تاثیر پدافند غیرعامل در کاهش خطرات ناشی از حملات تروریستی به ساختمانهای شهرداری
- Borderline Agency in Contemporary Industrial Design: An Analysis of Trends and Patterns
- شهرهای حسی؛بررسی تاثیر فناوری های تعاملی بر تجربه ی ادراکی فضای شهری
- یک چارچوب کنترل تطبیقی سیگنال ترافیک مبتنی بر دوقلوی دیجیتال، یادگیری تقویتی و ارتباطات خودرو به همه چیز: یک رویکرد یکپارچه و هم افزا
- A Continuous Spatial Pattern Analysis for Enhancing Social Vitality of Elderly in Integrated Nursing Homes with Urban Parks
اطلاعات بیشتر در مورد COI
COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.
کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.