بررسی رابط بین رفتار کمک طلبی و عزت نفس با خشنودی شغلی دبیران مقطع متوسطه شهر سوسنگرد

این پژوهش با هدف بررسی رابطه بین رفتار کمک طلبی و عزت نفس با خشنودی شغلی دبیران زن و مرد مقطع متوسطه شهر سوسنگرد در سال تحصیلی 90-1389 صورت گرفت. بدین منظور، تعداد 100 نفر از دبیران مذکور (50 نفر مرد و 50 نفر زن) به شیوه نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. فرضیه کلی تحقیق عبارت بود از اینکه بین رفتار کمک طلبی و عزت نفس با خشنودی شغلی دبیران زن و مرد مقطع متوسطه رابطه وجود دارد. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه رفتار کمک طلبی MEM (1991)، کرامر دیوایس (2005)، مقیاس عزت نفس کوپر اسمیت و رضایت شغلی (JDI) استفاده گردید. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها، ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون به کار رفت. نتایج یافته ها نشان داد که بین رفتار کمک طلبی و خشنودی شغلی و بین عزت نفس و خشنودی شغلی دبیران متوسطه رابطه مثبت و معناداری مشاهده شد. همچنین تحلیل رگرسیون چند متغیری نشان داد که رفتار کمک طلبی با 0/75 بیشترین مقدار پیش بینی کنندگی را بر متغیر خشنودی شغلی داشت.

کلیدواژه ها:

رفتار کمک طلبی ، عزت نفس ، خشنودی شغلی ، دبیران