اثر مکمل تائورین بر اکسیژن مصرفی ، ضربان قلب و بار کاری معادل با آستانه بی هوازی در زنان چاق

هدف تحقیق حاضر بررسی اثر مکمل تائورین بر اکسیژن مصرفی ، ضربان قلب و بار کاری معادل با آستانه بی هوازی در زنان چاق بود. روش پژوهش حاضر از نوع نیمه تجربی با طرح پیش آزمون و پس آزمون بود. جامعه آماری پژوهش زنان چاق شهر کرمان بودند. از بین جامعه مورد نظر ۱۵ نفر با دامنه سنی ۲۵-۴۵ سال به عنوان نمونه انتخاب شدند. در پیش آزمون یک آزمون فزاینده استاندارد برروی چرخ ارگومتر انجام شد و نمونه های خونی قبل و بعد از آن جمع آوری شد. بعد از پیش آزمون، آزمودنی ها به مدت ۲۱ روز مکمل تائورین مصرف کردند. سپس مجددا یک آزمون فزاینده استاندارد برروی چرخ ارگومتر انجام دادند و قبل از انجام آزمون و همچنین بلافاصله بعد از انجام آزمون، نمونه خونی از ورید بازویی آنتی کوبیتال به مقدار ۵ میلی لیتر گرفته شد. از آزمون t زوجی برای بررسی تجزیه و تحلیل دادهها استفاد شد. نتایج نشان داد که مصرف ۲۱ روز مکمل تائورین بر اکسیژن مصرفی معادل با آستانه تنفسی ، ضربان قلب معادل با آستانه تنفسی و بار کاری معادل با آستانه تنفسی حین تمرین فزاینده استاندارد در زنان چاق اثر معنی داری ندارد (۰۵/۰ .(P

کلیدواژه ها:

مکمل تائورین ، ضربان قلب ، اکسیژن مصرفی ، بار کاری ، آستانه بی هوازی