ارائه مدل توسعه ورزش روستایی و بازی های بومی محلی با رویکرد ساختاری تفسیری

هدف این پژوهش، ارائه مدل توسعه ورزش روستایی و بازی های بومی محلی با رویکرد ساختاری تفسیری بود. پژوهش حاضر به لحاظ هدف کاربردی، از نظر روش، توصیفی است و به صورت آمیخته کیفی و کمی انجام شد. نمونه گیری در بخش کیفی بر اساس پنل تخصصی و هدفمند و تعداد نمونه برابر با ۲۰ نفر بود. جامعه آماری در بخش کمی، شامل مسئولان و کارکنان فدراسیون ورزش های روستایی و بومی محلی و مسئولان هیات های استانی، برابر با ۱۱۵ نفر بودند که به صورت تمام شمار به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار پژوهش، پرسشنامه محقق ساخته، شامل ۳۹ عامل موثر بر توسعه ورزش روستایی و بومی محلی و فرم خودتعاملی ساختاری به صورت پرسشنامه بود. روایی پرسشنامه با نظر ۱۰ نفر از اساتید مدیریت ورزشی دانشگاه و پایایی آن با آزمون آلفای کرونباخ تایید شد. برای سطح بندی مولفه ها از تکنیک مدلسازی ساختاری تفسیری استفاده شد. یافته ها نشان داد که ۳۹ عامل در قالب ۱۰ مولفه بر توسعه ورزش روستایی و بازی های بومی محلی اثرگذار است. همچنین براساس یافته ها مولفه های در پنج سطح ساختاردهی شدند که مولفه های رشد آفرین انگیزشی، عوامل مدیریتی و نگرشی و حمایتی در پایین ترین سطح مدل (سطح پنجم) قرار گرفتند. می توان گفت سیاست گذاری های سنجیده، نگرش مثبت خانواده ها و مسئولین به ورزش روستایی و بومی و محلی، انسجام و وحدت رویه در مدیریت ها به همراه سازوکارهای تشویقی به احیاء و توسعه ورزش روستایی و بازی های بومی محلی کمک زیادی خواهد کرد.

کلیدواژه ها:

ورزش روستایی