بررسی میزان آرتمیزینین تحت تاثیر غلظتهای متفاوت متیل جاسمونات در کشت سوسپانسیون سلولی Artemisia annua L

گیاه درمنه خزری Artemisia annua L یکی از گیاهان دارویی و معطر از خانواده Asteraceae می باشد. اهمیت عمده این گیاه ناشی از حضور یک لاکتون سزکوئی ترپن اندوپراکسید به نام آرتمیزینین است که علاوه بر خاصیت ضد مالاریایی قادر به از بین بردن انتخابی سلولهای سرطانی نیز می باشد. با توجه به مقدار اندک آرتمیزینین در این گیاه و غیراقتصادی بودن ساخت شیمیایی آن، کشت سوسپانسیون سلولی این گیاه به منظور افزایش میزان آرتمیزینین ضروری به نظر می رسد. به منظور کالزایی، از محیط کشت حاوی BA ٠؛ (mgl¯¹ & 1 ، 1 ، 5 &0 ) و NAA ؛ (mgl¯¹ 5&0 ، 0&25 ، 0&05 ) استفاده گردید که بیشترین میزان کالزایی در BA ؛ mgl¯¹ & 1 و NAA ؛ mgl¯¹ 0/5 به دست آمد. بدین ترتیب سوسپانسیون سلولی از کالوس های شکننده در محیط MS مایع حاویBA ؛ mgl¯¹ & 1 و NAA ؛ mgl¯¹ 0/5 تهیه گردید. به منظور بررسی میزان آرتمیزینین در کشت سوسپانسیون سلولی از غلظت های متفاوت متیل جاسمونات mgl¯¹ 5&2 ، و 5&7 استفاده شد. مقایسه میانگین براساس آزمون دانکن تاثیر متیل جاسمونات بر رشد سوسپانسیون را منفی نشان داد، بطوریکه سه غلظت اعمال شده نسبت به شاهد کاهش معنی داری را نشان دادند. بیشترین میزان آرتمیزینین در غلظت mgl¯¹5 متیل جاسمونات به میزان μgl¯¹7/3 بدست آمد که نسبت به شاهد 3/31 برابر افزایش نشان داد. هر سه غلظت افزوده شده متیل جاسمونات موجب افزایش در میزان آرتمیزینین نسبت به نمونه شاهد گردید.

کلیدواژه ها:

Artemisia annua ، سوسپانسیون سلولی ، آرتمیزینین ، متیل جاسمونات