پیش بینی سازگاری اجتماعی براساس جهت گیری مذهبی در دانش آموزان متوسطه

پژوهش حاضر باهدف پیش بینی سازگاری اجتماعی بر اساس جهت گیری مذهبی دانش آموزان دختر مقطع متوسطه دوم انجام شد. روش پژوهش توصیفی از توع همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانش آموزان دختر مقطع متوسطه دوم شهرستان میامی در سال تحصیلی ۱۴۰۳-۱۴۰۲ که تعداد آنها ۳۱۸ نفر بود که با توجه به حجم جامعه، توسط جدول کرجسی و مورگان تعداد ۱۸۰ نمونه انتخاب شدند. روش نمونه گیری به صورت دردسترس بود. ابزارهای استفاده شده در پژوهش سازگاری اجتماعی (بل، ۱۹۶۱) و پرسشنامه جهت گیری مذهبی (آلپورت و راس، ۱۹۶۳) بودند. تجزیه و تحلیل اطلاعات توسط آزمون های همبستگی و رگرسیون در نرم افزار SPSS نسخه ۲۶ انجام شد. یافته ها نشان داد بین جهت گیری مذهبی با سازگاری اجتماعی ارتباط برقرار است (۰۵/۰< p). هم چنین متغیر سازگاری اجتماعی با میزان ۸۸۱/۴ =f و ۰۲۳/۰ = p توان پیش بینی میزان جهت گیری مذهبی درونی دانش آموزان دختر مقطع متوسطه دوم را دارد و ضرایب رگرسیون، نشان داد که متغیر سازگاری اجتماعی با میزان ۸۱/۹=fو ۰۰۴/۰ = p توان پیش بینی میزان جهت گیری مذهبی بیرونی دانش آموزان دختر مقطع متوسطه دوم را دارند. با توجه به یافته های به دست آمده، توجه به نوع جهت گیری مذهبی در دانش آموزان مقطع متوسطه ضروری است.

کلیدواژه ها:

سازگاری اجتماعی ، جهت گیری مذهبی