خدیجه قنبری - دانش آموخته کارشناسی ارشد گروه علوم باغبانی، دانشکده کشاورزی، دانشگ
سمیه فهیم - دانش آموخته کارشناسی ارشد گروه علوم باغبانی، دانشکده کشاورزی، دانشگ
عبدالعلی شجاعیان - استادیار گروه علوم باغبانی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تربیت مدرس

توسعه و استفاده از نشانگرهای مولکولی برای شناسایی و بهر هبرداری از چندشکلی DNA یکی از مه مترین پیشرفت ها در زمینه ژنتیک مولکولی است. چندشکل تکثیر شده مرتبط با توالی SRAP که اولین بار در سال 2001 به منظور تکثیر چارچوب های قرائت باز ORFs به کار گرفته شد، چندشکل بالا و اطلاعات فراوانی تولید م ینماید. در تکثیر با دستورالعمل استاندارد، می توان الگوی باندی نمونه های حاصل از تکثیر را بر روی ژل مناسب (آگارز یا پلی اکریل آمید) مورد بررسی قرار داد. به خوبی مشخص است که تفکیک قطعات تکثیر شده در ژل پلی اکریل آمید که با خودپرتونگاری یا رنگ آمیزی با نقره آشکار م یشود، بسیار زیادتر است. با وجود فواید آشکارسازی پلی اکریل آمید، در بسیاری از موارد که نشانگرهای مولکولی مورد ارزیابی و گزارش قرار م یگیرد، تفکیک قطعات تقریبا به طور انحصاری بر روی آگارز انجام می شود. در این مطالعه دو روش جداسازی قطعات تکثیر شده بوسیله نشانگرهای SRAP ژل آگارز و پلی اکریل آمید با مطالعه موردی بر روی برخی از توده های بومی گشنیز و اسفناج، مورد مقایسه قرار گرفت. نتایج حاصل از این مطالعه تفکیک بیشتر و وضوح بهتر باندها در ژل پلی اکریل آمید را آشکار نمود.

ژل آگارز، ژل پلی اکریل آمید، رنگ آمیزیSRAP