تقاص از مال مشاع با مدیون
- سال انتشار: 1403
- محل انتشار: یازدهمین کنفرانس بین المللی پژوهشهای دینی، علوم اسلامی، فقه و حقوق در ایران و جهان اسلام
- کد COI اختصاصی: RICCONF11_038
- زبان مقاله: فارسی
- تعداد مشاهده: 148
نویسندگان
ارشد فقه و حقوق دانشگاه علامه طبابایی
ارشد فقه و حقوق دانشگاه بوعلی سینا
استادیار دانشگاه بوعلی سینا
چکیده
تقاص برداشت طلب از طرف ذی حق وبدون مراجعه به دادگاه ، از اموال بدهکاری است که منکر دین می باشد.براساس دیدگاه فقه امامیه و فقه عامه تقاص یکی از اسباب سقوط تعهدات است که البته بدون جلب رضایت بدهکار صورت می پذیرد. . اعمال تقاص موجب شتاب گرفتن امور مالی گشته ، و از طرفی از هزینه زمان و انتقال دیون می کاهد .این قاعده از نظرگاه فقهی ایقاع است و دارای ارکان و شرایطی است که مهمترین آن ها شرایط تمتع و شرایط استیفاء هستند.اثر بی واسطه ی تحقق این قاعده سقوط تعهدات است .مهم ترین بازدارنده ی پیش روی تقاص به مخاطره افتادن نظم عمومی می باشد.اقدام شخصی خودسرانه نظم جامعه را به هم می ریزد و ایجاد هرج و مرج می کند. برای حل این ناسازگاری در فقه تقاص هنگامی ممکن است که برای جامعه و افراد ان زیان به بار نیاورد.هم چنین تملک مال مدیون منکر کلیت داشته و علاوه براینکه میزان تملک باید محدود به حد دین باشد، نوع و شرایط مال مورد تملک هم موضوعی است که مستلزم دقت و توجه می باشد.پژوهش حاضر از نوع توصیفی -تحلیلی است که نگارنده با رجوع به منابع معتبر فقهی و حقوقی به بررسی موضوع پرداخته است .نتایج حاکی از آن این است که فقها تقاص از مالی که مورد امانت واقع شده است را با کراهت پذیرفته اند.هم چنین تقاص از مال مشترک بین بدهکار و ثالث ، مطابق نظر برخی فقها ممکن نیست اما بعضی دیگر تقاص را با اذن شریک جایز می دانند.کلیدواژه ها
تقاص ، اسقاط ، تعهد، اموال ثالث ، فقه امامیه ، فقه عامه .مقالات مرتبط جدید
- اثربخشی معنویت درمانی اسلامی برپذیرش و نگرش به زندگی نوجوانان
- مروری بر تدوین بسته فرزندپروری ذهن آگاهانه با رویکرد ایرانی اسلامی
- واکاوی عوامل موثر بر نوآوری باز با تاکید بر رویکرد حکمی سازی در موسسات آموزش عالی
- نقد و بررسی مبانی انسان شناختی داستان لیزا (برنامه فلسفه برای کودکان) بر مبنای حکمت متعالیه
- رهیافتی پدیدارشناسانه در واکاوی تجربه زیسته گذران اوقات فراغت نوجوانان انطباق پذیر (مطالعه کیفی)
اطلاعات بیشتر در مورد COI
COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.
کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.