نگاهی به اوزان غزلهای عرفی شیرازی
- سال انتشار: 1403
- محل انتشار: سومین همایش بین المللی ادبیات، زبان شناسی و علوم انسانی
- کد COI اختصاصی: AZTCONF03_073
- زبان مقاله: فارسی
- تعداد مشاهده: 131
نویسندگان
دانشجو پسادکترای زبان و ادبیات فارسی دانشگاه شهید بهشتی
چکیده
موسیقی که از عناصر سازندهی شعر به شمار می آید، شامل هر آهنگی است که در شعر به کار رود، خواه وزن عروضی باشد، خواه آهنگی که از طریق تناسب حروف صامت و مصوتها و یا صنایع لفظی و تناسباتمعنوی به وجود آید اهمیولی ت وزن یا موسیقی بیرونی در شعر، به ویژه شعر کلاسیک به اندازهای است که ، اگر نوشته ای از آهنگ و عاطفه سرشارولی از وزن عروضی خالی باشد، دیگر شعر به حساب نمی آید.عرفی شیرازی از مشهورترین شاعران سبک هندی است که دیوان وی ، شامل قصیده، غزل، مثنوی ، رباعی ، قطعه ، و چند ترجیع بند و ترکیب بند می باشد. این پژوهش به بررسی بحرها و وزنهای روضی ع غزلهای شاعر پرداخته است ترکیبات. و ابداعات نوین که عرفی همانند دیگر شاعرانسبک هندی آفریده، و همراهی آن با وزنهای نرم، روان و دلنشین شعر فارسی ، موسیقی و آهنگی برجسته به شعر وی بخشیده است . عرفی در غزلهایش از هشت بحر و نوزده وزن مشهور و روان شعر فارسی بهره برده است که به جز یک وزن ازغزلهای وی ،دیگر وزنها را حافظ y خوشقریحه نیز در غزلهای خویش بکار برده است .کلیدواژه ها
شعر فارسی ، سبک هندی ، غزل، عرفی شیرازی ، موسیقی بیرونی (عروض)مقالات مرتبط جدید
- انعکاس اهمیت گل و گیاه در ادبیات ایران
- بررسی ارزشهای انسانی در عرفان و ادبیات صوفیانه ایرانی
- The Problems faced by EFL Teachers in Teaching English Speaking Skills to the Iranian Students in Three Top Language Institutes in Iran
- تطور نهادهای اجتماعی و فرهنگی سرزمین های خلیج فارس شرقی از ورود اسلام تا پایان قرن چهارم هجری
- Artificial Intelligence-powered Vocabulary Instruction: A Study on Recall and Retention in English for Specific Purposes
اطلاعات بیشتر در مورد COI
COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.
کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.