محمد احسان مقدم - کارشناس ارشد حقوق جزا و جرم شناسی

مجازات حبس، با وجود آثار زیانبار بر فرد، خانواده و جامعه، همچنان در قوانین جزایی ایران، به ویژه قانون تعزیرات، به عنوان مجازات اصلی اکثر جرائم با حبس های طولانی مدت استفاده می شود. این امر، به علت عدم تناسب جرم و مجازات و افزایش جمعیت زندانیان، منجر به تصویب قانون کاهش مجازات حبس تعزیری در سال ۱۳۹۹ شد. هدف اصلی این قانون، کاهش جمعیت زندانیان و مدیریت بهتر زندان ها از طریق کاهش مجازات حبس تعزیری و استفاده از مجازات های جایگزین حبس است. با این حال، این قانون با چالش هایی مانند عدم تناسب میان جرم و مجازات کاهش یافته، عدم داده پژوهی دقیق در حوزه جرم شناختی، و عدم پژوهش های آماری دقیق در خصوص کاهش هزینه های زندان مواجه است. همچنین، عنوان قانون نیز موجب تورم در قوانین شده و در برخی مواد، شاهد افزایش مجازات هستیم. در نهایت، برای نیل به اهداف متعالی این قانون، باید روند صحیح و مبتنی بر داده های علمی طی شود و از اقداماتی که در کوتاه مدت نتایج سطحی حاصل می کنند اما در بلند مدت از هدف اصلی که همان حبس زدایی است فاصله می گیرند، پرهیز شود.

قانون کاهش حبس تعزیری، عدالت ترمیمی، زندان زدایی