محمدرضا بذرگر - استادیار گروه شهرسازی، دانشکده هنر و معماری، دانشگاه شیراز
محمدمهدی دهقانی فورخورجی - لیسانس شهرسازی، دانشکده هنرومعماری، دانشگاه شیراز
زهرا تنگستانی - دانشجوی کارشناسی ارشد برنامه ریزی شهری، دانشکده هنر و معماری، دانشگاه شیراز، شیراز، ایران

در دنیای رقابتی امروز نیاز شهرها برای مطرح شدن و ماندگاری در عرصه رقابت ، نگاه به شهر به عنوان یک محصول را امری اجتنابناپذیر می کند، برندسازی شهری به عنوان رهیافتی جدید در حوزه گردشگری شهری شناخته می شود. برند شهری ، دارایی مهمی برای معرفی مقصد گردشگری ، توسعه پایدار شهری و وجه تمایز بین شهرهاست . در همین راستا پژوهش حاضر باهدف تدوین و ارائه الگوی برندسازی شهری با رویکرد توسعه گردشگری در شهر بندرعباس انجام شده است . محدوده مورد مطالعه این پژوهش منطقه ۳ شهر بندرعباس است . پژوهش حاضر از نوع پژوهش های آمیخته ( کمی و کیفی ) است که با استفاده از رویکرد مبتنی بر نظریه داده بنیاد انجام شده است . همینطور این پژوهش از منظر هدف کاربردی و از منظر روش توصیفی -تحلیلی است . جمع آوری اطلاعات از طریق کتابخانه ای (اسنادی ) و میدانی (مشاهده و پرسشنامه ) بودهاست . جامعه آماری نیز گردشگران و شهروندان شهر بندرعباس است و نمونه گیری به صورت هدفمند و تعداد نمونه نیز ۱۸۰ نفر بودهاست . ابعاد مورد بررسی در این پژوهش تصویر شهر، بعد اقتصادی و بعد اجتماعی - فرهنگی بوده و هرکدام اهداف و گویه های مختص به خود را دارا هستند. تحلیل دادهها با استفادهاز نرمافزار SPSS انجام شده و از آزمونهای همبستگی و رگرسیون استفاده شدهاست . یافته های پژوهش نشان می دهد که ظرفیت بعد اقتصادی در شهر بندرعباس برای تبدیل شدن به برند شهری بیشتر بوده و همچنین در رتبه بندی اماکن ، مجتمع های سیتی سنتر و ستارهی جنوب، پارک ساحلی نیم دایره(کله سنگ ) و المان نام بندرعباس بیشترین میزان رای را دارا می باشند.

برندسازی ، گردشگری ، ظرفیت ، اماکن ، بندرعباس