کاربرد گیمیفیکیشن در جذب و استخدام، مدیریت سازمانی و مدیریت دانش
محل انتشار: هفتمین کنفرانس ملی پژوهش های سازمان و مدیریت
سال انتشار: 1403
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 106
فایل این مقاله در 14 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
NCMR07_014
تاریخ نمایه سازی: 15 مرداد 1403
چکیده مقاله:
تحولات سالهای اخیر تاثیر شگرفی بر حوزه منابع انسانی داشته است. گیمیفیکیشن، ابزاری که فسفر در سیستم های مدیریتدانش می باشد که با عناصر طراحی بازی می تواند مشارکت کاربر، ایجاد محتوا و رضایت را افزایش داد. علاوه بر این گیمیفیکیشنبر مکانیسم های روانی تاثیر گذاشته، با رفتار و نگرش کاربران در هنگام استفاده از سیستم های مدیریت دانش گیمیفاید شدههدایت می نماید. سیستم های مدیریت دانش گیمیفاید شده به کارکنان پلت فرمی را ارائه می دهد تا در آن رقابت پرداخت،اعتمادبه نفس خود را افزایش داده و به برآورده شدن نیازهای خاص خود در بالای هرم مازلو کمک نمایند. گیمیفیکیشن بهتحقق اهداف اصلی کمک نمود، تعامل با مشارکت کارکنان با سیستم های مدیریت دانش را افزایش می دهد که به مشارکت درمطالب ارزشمند سازماندهی و بهبود آن یا کاربرد آن به شیوه ای معنی دار منجر می گردد. مقاله مروری حاضر با عنوان کاربردگیمیفیکیشن در جذب و استخدام، مدیریت سازمانی و مدیریت دانش میباشد که این کاربردهای چنان وسیع و همهگیرشده که به نوعی تبدیل به رویکردی نوین در مدیریت منابع انسانی شده است . به طور خلاصه، استفاده از گیمیفیکیشن دریادگیری و کسب و کار میتواند بهبود درگیری و انگیزه را ایجاد کند و به دستیابی به هدف ها کمک کند. این روش میتواندتجربه یادگیری را جذابتر و موثرتر کند و در محیط کار تعامل و همکاری را تقویت کند با توجه به نتایج تحقیق و نظر کارشناسانو خبرگان در این حوزه پیشنهاد میشود که راهکارها باهدف ترویج استفاده ازگیمیفیکیشن در دوره های آموزشی به سازمانهاارائه شوند و برگزاری دوره های آموزشی گیمیفای شده برای سازمانها با پیروی از این راهکارها به منظور افزایش موفقیتگیمیفیکیشن طراحی شود . اولویت بندی راهکارها نیز نقش بسزایی در هدایت طراحی و پیاده سازی گیمیفیکیشن در دوره هایآموزشی ایفا میکند؛ به این ترتیب که طراح گیمیفیکیشن چنانچه زمان و بودجه کمی داشته باشد و یا به هر دلیلی نتواند تمامراهکارهای ذکرشده را لحاظ کند، با کمک این اولویت بندی می تواند حداقل مهمترین ها را اعمال کند.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
سیدمهدی حسینی کوکمری
فارغ التحصیل کارشناسی ارشد مدیریت دولتی- توسعه منابع، تهران، ایران