انتخاب توالی رهبر مناسب فاکتورهای انعقادی با قابلیت فرار از چالش های ایمنی

با توجه به اهمیت انتخاب توالی راهنما در مهندسی ژنتیک، با هدف تولید پروتئین های نوترکیب و یا فرار از چالش های ایمنی زا در ژن درمانی، مقایسه ساختار و توانمندی ترشحی تمامی پپتیدهای راهنمای فاکتورهای انعقادی و مقایسه آنها با سیگنال های مطرح در پروتئین درمانی انجام شد. طول توالی رهبر فاکتورهای انعقادی از 18 تا 31 اسید آمینه متغییر و 89 درصد ترکیب اسید آمینه آنها آبدوست و آبگریز می باشند. نتیجه حاصل از بررسی مجازی توان ترشحی این پپتیدها، مبین توانایی تقریبا برابر آنها در ترشح بود. نتیجه حاصل از این بررسی با غلظت این فاکتورها در خون تفاوت بسیار فاحشی نشان داد. در بین فاکتورهای انعقادی، آلبومین با میزان 340 تا 540 میلی گرم در میلی لیتر خون، بیشترین مقدار و پس از آن میزان فاکتور 11 با غلظتی برابر با 5 میلی گرم می باشد و سایر فاکتورها در غلظت های بسیار پایینتری قرار دارند. مقایسه توان ترشحی آلبومین و فاکتور 11 مطابق با انتظار به نفع آلبومین بود. در ادامه مقایسه توان ترشحی و ساختار پپتیدی آلبومین با لوسیفراز، مبین توان ترشحی بیشتر آلبومین نسبت به لوسیفراز بود. نتایج حاصل از این تحقیق قابلیت پپتید راهنمای آلبومین را به وضوح نشان می دهد، لذا استفاده از این پپتید در جایگزین درمانی بویژه در ژن درمانی پیشنهاد می شود.

کلیدواژه ها:

فاکتورهای انعقادی ، جایگزین درمانی ، عناصر تنظیمی ، توالی رهبر ، چالش های ایمنی