بیوانفورماتیک در کشورهای جهان سوم

واژه کشورهای جهان سوم ، واژ های است که کشورهای مسمی به این اسم ابداع کننده آن نبود هاند، اما این کشورها مساحت وسیعی از کره خاکی را شامل می شوند. علم بیوانفورماتیک نیز از جمله علومی محسوب م یگردد که کشورهای جهان سوم در ایجاد آن نقشی نداشته اند. اما این بدان معنی نیست که کشورهای یاد شده کمتر از کشورهای پیشرفته می توانند از این علم بهر همند شوند. در این مقاله کوشش شده با استنادات متقن و علمی و ارایه یک سری پیشنهادات عملی، ثابت کند که چگونه علم بیوانفورماتیک می تواند در رشد علوم زیستی و کشاورزی کشورهای جهان سوم – مانند ایران – موثر واقع گردد. مثلا اطلاعات ژنومی بیش از 1000 گونه در اینترنت موجود است اما تا کنون روشی برای استفاده مستقیم از آ نها ارایه نشده است و آنچه هم تا کنون ارایه شده، به صورت غیر مستقیم بوده است. مثلا آیا داد ههای پروژه ژنوم گاو می تواند در بهبود ژنتیکی گاو شیری در ایران استفاده گردد و یا اینکه مثلا برای تولید دارویی جدید قابل عرضه به بازار مصرف حدود 14 سال زمان لازم است و در این راه 90 میلیارد تومان صرف م یگردد، آیا مجامع علمی در ایران م یتوانند با هزینه بسیار معقول تری به همین دارو با استفاده از داد ههای سایر کشورها دست پیدا کنند؟ این مقاله تلاش کرده این نکته را گوشزد نماید که بدون صرف هزینه های سنگین برای انجام آزمایش های گران قیمت، از داد ههای موجود در پایگا ههای قابل دسترس اینترنتی می توان عملکرد بسیاری از صفات اقتصادی را بهبود بخشید. همچنین به ضع فهای بنیادین این علم در ایران با بعضی از کشورها مثل هند میپردازد.

کلیدواژه ها:

بیوانفورماتیک ، پروژه های ژنومی ، پایگاه های داده ، جهان سوم