تکنولوژی آموزشی و شیوه های نوین سنجش

هدف پژوهش حاضر، بررسی تاثیرات تکنولوژی آموزشی بر شیوه های نوین سنجش است و به تحلیل نقش و اهمیت این تکنولوژی هادر بهبود فرآیند سنجش، ارائه روشهای بهینه برای ارزیابی دقیق تر و جامعتر دانش آموزان، به منظور بهبود کیفیت آموزش و یادگیریمی پردازد. رویکرد پژوهشی به کار برده شده در این مطالعه، رویکرد کیفی وجمع آوری اطلاعات از طریق مصاحبه های عمیق با اساتید،مدیران آموزشی، و فعالان حوزه آموزش و یادگیری صورت گرفته است. مبانی نظری این مقاله مبتنی بر دیدگاه نظریه ساختگراییاست. این نظریه معتقد است که دانش آموزان به طور فعال در فرآیند یادگیری خود شرکت میکنند و از تعامل با محیط آموزشی وابزارهای آموزشی برای ساختن دانش خود استفاده می کنند. بر این اساس، تکنولوژی های آموزشی به عنوان ابزارهای فعال کمکمیکنند تا دانش آموزان به طور فعال تر و موثرتر در فرآیند یادگیری شرکت کنند. سوال اصلی مقاله این بود که آیا استفاده از تکنولوژیآموزشی میتواند بهبودی معنادار در شیوه های سنجش ایجاد کند و به کارآیی و کیفیت فرآیند سنجش کمک نماید یا خیر؟یافته هایتحقیق نشان داد که استفاده از تکنولوژی آموزشی می تواند تاثیر مثبت و قابل توجهی در بهبود شیوه های سنجش داشته باشد. وتکنولوژی های آموزشی میتوانند به عنوان ابزارهای موثری برای ارتقاء دقت، تنوع، و صحت فرآیند سنجش عمل کنند. علاوه بر این،استفاده از تکنولوژی آموزشی امکان ارائه بازخورد فوری و پیگیری مداوم را به دانش آموزان فراهم می آورد که این امر به بهبود کیفیتو کارآیی فرآیند یادگیری و سنجش کمک می کند.

کلیدواژه ها:

تکنولوژی آموزشی ، شیوه های نوین سنجش ، کیفیت آموزش