بررسی شرط عدم مسئولیت در فقه و حقوق موضوعه ایران

  • سال انتشار: 1402
  • محل انتشار: هشتمین کنفرانس بین المللی فقه، حقوق و پژوهش های دینی
  • کد COI اختصاصی: ICCA08_014
  • زبان مقاله: فارسی
  • تعداد مشاهده: 400
دانلود فایل این مقاله

نویسندگان

احسان نقوی سالستانی

کارشناسی ارشد حقوق خصوصی دانشگاه آزاد اسلامی واحد بندر انزلی

افشین نقوی سالستانی

کارشناسی ارشد حقوق خصوصی دانشگاه آزاد اسلامی واحد بندر انزلی

چکیده

شرط عدم مسئولیت شرطی است که در متن قرارداد گنجانده شده و هدف آن از بین بردن مسئولیتی است که در صورت عدم اجرای قرارداد یا تاخیر در اجرای آن و یا اجرای ناقص قرارداد متوجه متعهد می گردد، یعنی متعهد پیش از آنکه خسارتی به متعهدله وارد سازد کلا خود را از مسئولیت معاف می دارد. در خصوص اعتبار و عدم اعتبار شرط عدم مسئولیت می توان به روایات و قواعد فقهی از جمله قاعده شروط و تسلیط استناد کرد. با توجه به آیه شریفه «یا ایها الذین آمنوا اوفوا بالعقود» و حدیث شریف نبوی «المومنون عند شروطهم» می توان گفت: کلیه قراردادهایی که در نظر عرف، عقد (قرارداد) تلقی می شود و مخالفتی با مقررات شرعی نداشته باشد، صحیح و لازمالوفاء هستند. به لحاظ حقوقی نیز پس از اصل آزادی قراردادی و حاکمیت اراده اصل دومی استنتاج می شود و آن اینکه شرط عدم مسئولیت مانند هر شرط دیگر معتبر می باشد؛ مواد ۳۸۱ و ۳۸۶ و ۳۸۷ قانون تجارت ایران و مواد ۲۲۱ و ۷۵۴ قانون مدنی ایران درستی شرط مزبور را تایید می کند. در نوشتار حاضر به روش توصیفی-تحلیلی به بررسی شرط عدم مسئولیت در فقه و حقوق موضوعه ایران پرداخته شده است.

کلیدواژه ها

شرط عدم مسئولیت،ضمان،مسئولیت

مقالات مرتبط جدید

اطلاعات بیشتر در مورد COI

COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.

کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.