اعتبار ارزهای دیجیتال به عنوان مبادله و ثمن و وسیله پرداخت در حقوق ایران
- سال انتشار: 1403
- محل انتشار: سومین همایش ملی جامعه، حکمت و حکمرانی
- کد COI اختصاصی: SHGSCONF03_019
- زبان مقاله: فارسی
- تعداد مشاهده: 427
نویسندگان
عضو هیات علمی حقوق دانشگاه آزاد اسلامی واحد آباده دانشجوی کارشناسی ارشد حقوق خصوصی دانشگاه آزاد اسلامی واحد آباده
دانشجوی کارشناسی ارشد حقوق خصوصی دانشگاه آزاد اسلامی واحد آباده
چکیده
هدف از این پژوهش ارزیابی اعتبار ارزهای دیجیتال به عنوان مبادله و ثمن و وسیله پرداخت در حقوق ایران می باشد. بیت کوین یکی از واقعیت های اقتصادی عصر حاضر است که توسط حاکمیت ها با واکنش های مختلف روبرو شده است. اما خالقان و فعالان مالی سعی در گسترش استفاده از این نوع پول دارند. در حال حاضر، بیت کوین به عنوان پرکاربردترین و قیمتی ترین ارز دیجیتال در دنیای واقعی شناخته می شود. بیت کوین بیش از یک کالای دیجیتال یا مال است و نحوه نقل وانتقال آن با سایر ارزهای خارجی تفاوت دارد. سوالات این پژوهش عبارت است ازاینکه چگونه قانونگذاری در خصوص ارزهای دیجیتال در حقوق ایران و در نتیجه استفاده از این ارزها در کشور برای مبادلات مالی بین المللی امکان پذیر است ؟راه های قانونگذار برای وضع قوانین و مقررات زایی در خصوص موضوعات ارزهای دیجیتال چگونه ارزیابی می شود ؟آیا تا کنون در حقوق ایران در خصوص ارزهای دیجیتال سعی در قاعده مند کردن تبادلات با این ارز و ایجاد قانون تبادلات ارزی دیجیتال، شده است.نتایج حاکی از آن است بانک مرکزی ایران به طور رسمی این ارزها را به عنوان وسیله قانونی برای پرداخت قبول نمی کند و این کار را غیرقانونی می داند.در عمل، برخی افراد ممکن است به صورت غیررسمی از ارزهای دیجیتال برای مبادله و پرداخت استفاده کنند، اما این فعالیت ها تحت نظارت نیستند و ممکن است با ریسک های حقوقی و مالی همراه باشند.لذا پیشنهاد می شود که هر کسی که تصمیم به استفاده از ارزهای دیجیتال به عنوان وسیله پرداخت می گیرد، ابتدا قوانین و مقررات مربوطه را به دقت بررسی کند .کلیدواژه ها
ارز دیجیتال، بیت کوین، پول مجازی، پول غیر متمرکز، حقوق ایرانمقالات مرتبط جدید
- تحلیل مبانی فقهی حقوقی ماده ۳۰ قانون حمایت خانواده ۱۳۹۱ و نگاهی به رویه قضایی در این خصوص
- تحلیل حقوقی و فقهی تاثیر ماده ۲۹ قانون حمایت خانواده ۱۳۹۱ بر حقوق کودکان
- مفهوم و چهارچوب حقوقی حق فسخ در قراردادهای کار بر اساس قانون کار و رویه دیوان عدالت اداری
- نقش دفاتر اسناد رسمی و مشاورین املاک در اجرای قانون الزام
- بررسی تطبیقی کنوانسیون راجع به قانون حاکم بر مسئولیت ناشی از کالا با قوانین حمایت از حقوق مصرف کنندگان ایران
اطلاعات بیشتر در مورد COI
COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.
کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.