امیرحسین مغنیان - کارشناس ارشد مهندسی مکانیک
علی شعبانی - کارشناس مهندسی مکانیک، دانشگاه امام حسین
مجید عظیمی - کارشناس ارشد مهندسی مکانیک، دانشگاه صنعتی شریف

هدف از انجام این پژوهش مطالعه و مقایسه رفتار مکانیکی آلیاژهای رسوب سخت شونده آلومینیوم سری A2024 و A6061 است. بدین منظور آلیاژهای 2024 و 6061 به ترتیب تحت سیکل های عملیات حرارتی رسوب سختی شامل عملیات انحلال در دمای 495˚C و 529˚C در سه زمان متفاوت قرار گرفته و سپس برای دستیابی به ساختار فوق اشباع، در دمای محیط در آب کوئنچ شدند و در ادامه به منظور عملیات پیر سازی به ترتیب در دماهای 190˚C و 170˚C در مدت زمان های 10-1 ساعت قرار گرفتند. برای بررسی تاثیر شرایط مختلف انحلال و پیر سازی و همچنین مقایسه رفتار مکانیکی آلیاژهای 2024 و 6061 تحت شرایط مذکور، برای هر نمونه آزمایش های سختی سنجی، کشش و ضربه انجام شد. نتایج حاصل از آزمایش ها نشان می دهد که در شرایط یکسان پیر سازی، سختی و استحکام آلیاژ 2024 به مراتب بیشتر و ازدیاد طول آن کمتر از آلیاژ 6061 است. همچنین بیشترین استحکام تسلیم و نهایی آلیاژها مربوط به ماکسیمم پیک سختی است که برای آلیاژهای 2024 و 6061 به ترتیب تحت شرایط 2 و 3 ساعت انحلال در دمای 495˚C و 529˚C و پیرسازی مصنوعی در دمای 170˚C و 190˚C و زمان های 6 ساعت اتفاق می افتد این در حالی است که با افزایش بیشتر زمان، شرایط فراپیری رخداده و پیک سختی افت می کند. علاوه بر این چقرمگی ضربه دو آلیاژ با افزایش زمان پیرسازی در دماهای ثابت انحلال، تا یک مقدار ماکسیمم افزایش می یابد و سپس در ماکسیمم پیک سختی، به مینیمم مقدارش می رسد و تحت شرایط یکسان انحلال و پیرسازی چقرمگی ضربه آلیاژ 6061 به مراتب بیشتر از 2024 است.

آلیاژ رسوب سخت شونده، آلومینیوم سری 2024 و 6061 ، رفتار مکانیکی، عملیات حراتی انحلال، پیرسازی مصنوعی