تاملی در فرم و نقشمایه های شمشیرهای دوره ی قاجار محفوظ در موزه های آذربایجان و قاجار تبریز

سال انتشار: 1403
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 120

فایل این مقاله در 18 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

ICMUSEUM01_058

تاریخ نمایه سازی: 8 مرداد 1403

چکیده مقاله:

یکی از سلاح های سردی که در طول ادوار مختلف تاریخی مورد استفاده قرار گرفته است شمشیر بوده است. شمشیرها علاوه بر این که در جنگ ها به هنگام حمله و دفاع مورد استفاده قرار می گرفتند، کاربردهای دیگری نیز از قبیل کاربرد تشریفاتی، تزیینی و نمادین می توانست داشته باشد. در دوره قاجار به دلیل رواج یافتن سلاح های گرم از این وسیله بیشتر در مراسم تشریفاتی و میهمانی ها استفاده می شده است. به کاربردن انواع فنون تزئین گران قیمت نشان می دهد، برخی از شمشیرها کاربردشان صرفا نمادین بوده و در مراسم درباری و رسمی به عنوان سلاح تشریفاتی و نمادین مورد استفاده قرار می گرفتند. با بررسی نقوش و تکنیک های تزئین استفاده شده در شمشیرها می توان طبقه اجتماعی افرادی که از آن ها استفاده می کردند را مشخص کرد. پژوهش حاضر ضمن معرفی نمونه های مطالعاتی موزه ها ی قاجار و آذربایجان به تشریح و طبقه بندی شمشیرها و بن مایه های تزئینی-بصری آن ها می پردازد. این پژوهش در پی پاسخ به این سوال است: شمشیرهای محفوظ در موزه ها ی آذربایجان و قاجار تبریز که از دوره ی قاجار بر جای مانده اند دارای چه فرم ها، تزیینات و تکنیک هایی هستند؟ روش پژوهش مورد استفاده در این تحقیق، توصیفی- تحلیلی بوده و در آن موارد مطالعاتی به شیوه کیفی توصیف و مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته اند. اطلاعات و داده ها نیز در این پژوهش به صورت میدانی و کتابخانه ای گردآوری شده اند. برآیند بررسی ها نشان داد: نوع تزئینات نقش بسته بر روی شمشیرهای قاجاری در این دو موزه متاثر از کاربرد آنها و جایگاه صاحبان آن ها بوده است. اقشار قدرتمندتر دارای شمشیرهایی با تزیینات بیشتر و اقشار متوسط، با تزیینات و نقوش کمتر و شمشیرهای ساده تر که حتی درمواردی بدون هیچ نقوش و تزییناتی هستند متعلق به اقشار پایین جامعه از نظر قدرت و موقعیت اجتماعی بود ه اند. شمشیرهای تشریفاتی و زینتی دارای نقوش گیاهی و حیوانی بوده و با اسماء الله و ..تزئین شده اند؛ اما شمشیرهایی که کاربرد نظامی داشته اند، در بیشتر موارد بدون تزئینات یا با تزئینات بسیار جزئی بوده اند که با تکنیک قلمزنی آذین بسته شده اند.

نویسندگان

فرنوش شمیلی

دانشیار دانشگاه هنر اسلامی تبریز، آذربایجان شرقی، تبریز

ستاره امینی

دانشآموخته کارشناسی ارشد هنراسلامی-فلز، دانشگاه هنراسلامی تبریز، آذربایجان شرقی، تبریز