علی رهایی - مدرس دانشگاه فرهنگیان اصفهان.
ملیکا منصوری - دانشجوی کارشناسی آموزش الهیات دانشگاه فرهنگیان فاطمه الزهرا (س) اصفهان
سعیده نظری - دانشجوی کارشناسی آموزش الهیات دانشگاه فرهنگیان فاطمه الزهرا (س) اصفهان
عاطفه مهری بابادی - دانشجوی کارشناسی آموزش الهیات دانشگاه فرهنگیان فاطمه الزهرا (س) اصفهان
سیده زهرا موسوی - دانشجوی کارشناسی آموزش الهیات دانشگاه فرهنگیان فاطمه الزهرا (س) اصفهان

هدف از پژوهش حاضر آشنایی با جایگاه سالاری در خانواده و تاثیر آن بر رفتار و عملکرد دانش آموزان است. در این پژوهش با توجه به ارتباط نزدیک و تنگاتنگ روش، هدفها و ماهیت موضوع پژوهش، روش کیفی، روش گردآوری مطالب، کتابخانهای و بررسی اسناد بود. برای تجزیه و تحلیل اطلاعات نیز از روش تحلیل مفهومی استفاده شد. بدون تردید خانواده و چگونگی روابط میان اعضای خانواده و کیفیت ارتباط والدین با فرزندان، در شکلگیری شخصیت و رشد اجتماعی، عاطفی و عقلانی فرزندان نقش و اهمیت فراوانی دارد. محیط خانه اولین و بادوامترین عامل در رشد شخصیت افراد یک خانواده است. خانواده و نفوذ والدین در فرزندان به جنبه های ارثی محدود نمیشود، بلکه در تمام ابعاد وجودی فرد نقش موثری ایفا میکند. کودکان از طریق خانواده و محیط کوچک خانه، با دنیای خارج آشنا میشوند، طرز معاشرت و روابط اجتماعی با دیگران را میآموزند و راه و رسم زندگی، اخلاق و فلسفهی اجتماعی و آداب و رسوم آن را فرا میگیرند. سعی ما این است که علاوه تاثیر خانواده در عملکرد دانش آموزان، فرزندسالاری را بررسی کنیم.

خانواده، جایگاه سالاری، دانش آموزان، فرزند سالاری