مقابله با بیابان زایی با تاکید بر توانایی مناطق بیابانی(مطالعه موردی: استان یزد)

  • سال انتشار: 1403
  • محل انتشار: دومین همایش ملی بازاندیشی در چشم اندازهای بوم های بیابانی، چالش ها و فرصت های کالبدی، انسانی و اقلیمی
  • کد COI اختصاصی: CRPDV02_121
  • زبان مقاله: فارسی
  • تعداد مشاهده: 220
دانلود فایل این مقاله

نویسندگان

امیرحسین شبانی

معاون آموزشی پژوهشی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد نجف آباد،ایران

سیدفرزاد مسعودیان

دانشجوی ارشد رشته طراحی شهری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد نجف آباد،ایران

کیمیا ترک زاد

دانشجوی ارشد رشته معماری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد نجف آباد،ایران

محمدحسین دبیرزاده

دانشجوی ارشد رشته طراحی شهری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد نجف آباد،ایران

چکیده

اهمیت بیابان های ایران به دلیل ویژگی های جغرافیایی و اقلیمی آن ها است که خودبه خود گرایشی به افزایش و گسترش نداشته اند. اما عواملی چون تخریب منابع آب، خاک و به خصوص پوشش گیاهی در نوارهای اطراف بیابان ها باعث شده که پدیده بیابان زایی و گسترش بیابان ها در این حاشیه ها شتاب گیرد. این مساله، تحت تاثیر تغییرات اجتماعی و اقتصادی در طول حداقل یک قرن گذشته، به وضعیت بحرانی رسیده است و به طور مداوم حوزه تاثیر خود را گسترده تر می کند. مطالعه حاضر که بر اساس روش تحقیق اسنادی و تحلیل داده های مرتبط با اکوسیستم های بیابانی در استان یزد انجام شده، به معرفی و بررسی پدیده بیابان زایی و نیز بیان استراتژی های مقابله با آن با استفاده از ظرفیت های موجود در این نواحی می پردازد. همچنین، تلاش دارد تا پتانسیل ها و قابلیت های قابل بهره برداری این منطقه در زمینه های گردشگری اکولوژیک، ژئوتوریسم و گردشگری ورزشی را معرفی کند. نتیجه این مطالعه نشان می دهد که با وجود شکنندگی اکولوژیک مناطق بیابانی به عنوان یک حقیقت اجتناب ناپذیر، این مناطق دارای جنبه های منحصربه فرد طبیعی، اجتماعی و فرهنگی هستند که سبب تنوعی در شرایط اقلیمی، جوامع عشایری و روستایی، شیوه های زندگی کوچ نشینی و یکجانشینی و تنوع فرهنگی شده اند. این ویژگی ها، فرصتی را برای استفاده بهینه از این منابع از طریق مدیریت اراضی و همچنین ایجاد زمینه هایی برای توسعه پایدار فراهم می آورند.

کلیدواژه ها

بیابان زایی، توسعه پایدار، اکوتوریسم، گسترش بیابان ها، مناطق بیابانی در استان یزد

مقالات مرتبط جدید

اطلاعات بیشتر در مورد COI

COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.

کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.