عوامل کالبدی - محیطی موثر بر رضایت مندی ساکنان مسکن گروه های کم درآمد در اقلیم گرم و خشک حومه شهر اصفهان (مطالعه موردی: مسکن مهر فولادشهر)

تغییر سبک زندگی و نوع معیشت و به دنبال آن گرایش به سکونت در شهرها، یکی از دلایل افزایش تقاضا برای مسکن و به تبع آن افزایش قیمت مسکن در دهه های اخیر بوده است. در این بین گروه های کم درآمد به دلیل ناتوانی مالی برای سکونت در شهرهای بزرگ، برای تامین سرپناه به شهرهای اقماری مجاور رو می آورند و افراد با بضاعت کم تر به ناچار به حاشیه رانده می شوند. دولت ها جهت کنترل حاشیه نشینی و پیشگیری از گسترش سکونت غیررسمی و تبعات آن، راه حل های متفاوتی پیش گرفته اند. از جمله این راهکارها در ایران، طرح مسکن مهر است که از زمان برنامه ریزی و ساخت همواره با انتقاداتی روبه رو بوده است. دراین خصوص پژوهش هایی صورت گرفته که عمدتا بر دیدگاه متخصصان متمرکز بوده، کمتر منظر ساکنان را کاویده است. از این رو پژوهش حاضر این مسئله را از دیدگاه کاربران در اقلیم گرم و خشک می سنجد و تلاش می کند نقاط قوت و ضعف مسکن مهر فولادشهر را با مصاحبه عمیق با ساکنان به دست آورد. این پژوهش به معماران و سیاست گذاران کمک می کند که در طرح های بعدی اقدامات لازم جهت بهبود این سکونتگاه ها را پیش بینی کنند. داده های حاصل از مصاحبه نیمه ساختاریافته با روش تحلیل مضمون تحلیل شده است و نتایج حاصل از کیفیت تجربه شده مسکن مهر فولادشهر را در زمینه ی زیست محیطی و اقلیمی از منظر ساکنان متعلق به گروه های کم درآمد نشان می دهد. در طراحی این مساکن، عنایت به اقلیم گرم و خشک اصفهان متناسب با نوع نیازهای منطقه ای و رعایت ضوابط طراحی اقلیمی ضروری است؛ بی توجهی به این مسئله، مشکلات کیفیتی خاصی را در این گونه مساکن ایجاد کرده است.

کلیدواژه ها:

مسکن ، گروه های کم درآمد ، اقلیم گرم و خشک ، فولادشهر