تهویه طبیعی در اقلیم بومی با محوریت مطالعه تطبیقی بر روی قدامیس و سیستان

جا به جایی و حرکت هوا در ساختمان توسط دیوارها، کف و سقف ها محدود می گردد و ممکن است به صورت ناخوشایندی کند شود. کند شدن حرکت هوا، علاوه بر تحمیل بار انرژی، می تواند در مواقع کمبود انرژی، اثرات منفی بسیاری بر سلامت ساکنان ساختمان داشته باشد. تهویه طبیعی به معماران کمک می کند تا با روش های صحیح، هزینه انرژی مورد نیاز برای ایجاد شرایط آسایش در ساختمان را به حداقل برسانند. این پژوهش که با هدف مطالعه تهویه طبیعی در اقلیم بومی با تمرکز بر مطالعه تطبیقی در قدامیس و سیستان انجام گرفته است از نوع کاربردی بوده و اطلاعات مورد نیاز آن با استفاده از روش مطالعات کتابخانه ای و فیش برداری جمع آوری شده است. طبق یافته های به دست آمده از مطالعات موردی انجام شده در سیستان و بلوچستان، مشخص شد سه گونه متفاوت از الگوی ساخت سقف، شامل سقف سیستانی، فیل پوش و سقف بشکه ای وجود دارند که در کنترل حرکت هوا در ساختمان و ایجاد تهویه طبیعی، نقشی اساسی دارند. همچنین بررسی ها در قدامیس، نشان می دهد که خانه ها بر اساس نیازهای درونی و پاسخ به فعالیت های محصور شکل گرفته اند و طرح خانه ها و هندسه ساختمان ها نیز به پیروی از طرح تقسیم زمین در برنامه ریزی شهری، از اشکال گوناگونی برخوردار است. بنابراین با استناد به یافته ها روشن است که معماری هر منطقه ، با توجه به اقلیم خاص خود، به راهکارهایی برای تهویه طبیعی مناسب روی آورده است که از میان آن ها می توان به راهکارهایی نظیر توجه به جهت و نوع بازشوی پنجره ها، موقعیت بازشو ها، شکل و اندازه بازشوها، سایه بان ها و سایر ملحقات بازشو ها و مصالحی که با توجه به اقلیم بومی هر منطقه می توانند متفاوت باشند؛ اشاره داشت.

کلیدواژه ها:

تهویه طبیعی ، اقلیم بومی ، قدامیس ، سیستان و بلوچستان