مدل ساختاری کیفیت زندگی دانشگاهی بر اساس هیجانات مثبت پیشرفت با توجه به نقش میانجی نگرش به فناوری

هدف از پژوهش آزمون برازندگی کیفیت زندگی دانشگاهی بر اساس هیجانات مثبت پیشرفت با توجه به نقش میانجی نگرش بهفناوری بود. این پژوهش از لحاظ هدف بنیادین کمی و از نوع توصیفی همبستگی و مدل یابی معادلات ساختاری بود. جامعهآماری این پژوهش شامل کلیه دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد کاشان در سال تحصیلی ۱۴۰۰ بودند. از میان جامعهمذکور نمونه ای برابر با ۲۶۰ دانشجو به روش نمونه گیری در دسترس به پژوهش وارد شدند. از پرسش نامه کیفیت زندگیدانشگاهی سیرجی و همکاران (۲۰۱۰)، پرسشنامه هیجان پیشرفت پکران و همکاران (۲۰۰۲)، مقیاس نگرش به فناوری لی آو کوا (۲۰۱۴) جهت جمع آوری اطلاعات استفاده شد. داده ها به روش ماتریس همبستگی و مدل یابی معادلات ساختاری بانرم افزار spss۲۶ و pls۳ مورد تحلیل قرار گرفتند. یافته ها: نتایج تحلیل داده ها نشان داد که شاخص های مدل پیشنهادی ازبرازش قابل قبولی برخوردار هستند. همچنین مشخص شد که مسیرهای پیشنهادی محققان در مدل مفروض در سطح ۹۵ / ۰اطمینان مورد تایید قرار گرفت. همچنین نقش میانجی نگرش به فناوری به و سیله آزمون بوت استروپ مورد تایید قرار گرفت.نتیجه گیری: هیجانات مثبت پیشرفت و نگرش به فناوری به شکل مستقیم و غیر مستقیم بر کیفیت زندگی دانشگاهی اثر گذار است.

کلیدواژه ها:

کیفیت زندگی دانشگاهی ، هیجانات مثبت پیشرفت ، نگرش به فناوری