بررسی عملکردی انواع روش های مدیریت پروژه و ساخت در پروژه راه سازی آزادراه مشهد به چناران

مدیریت پروژه فرآیندی است که باید طی آن پروژه در دوره حیات خویش از آسان ترین و باصرفه ترین راه به نتیجه مطلوب دست یابد. در روش های سنتی، کارفرما به عنوان عامل اصلی بهره برداری از طرح ها به شمار می رفت. ولی هم اکنون با افزایش تعداد و پیچیدگی طرح ها، روش سه عاملی مشتمل بر کارفرما، مشاور و پیمانکار جایگزین روش های سنتی گردیده که هر بخش عهده دار وظیفه ای خاص در پروژه می باشد. در این راستا مطالعه حاضر سعی نموده است ضمن بررسی رویکردهای مختلف مدیریت پروژه و ساخت در پروژه های عمرانی راه سازی برون شهری؛ اقدام به ارزیابی عملکرد و سنجش تناسب پیاده-سازی رویکرد مناسب مدیریت پروژه راه سازی برای پروژه راه سازی محدوده آزادراه مشهد به چناران برپایه اخرین وضعیت ساخت نموده است. با انجام مطالعه میدانی و بکارگیری ۱۵۰ نیروی خبره و متخصص در حیطه مدیریت پروژه و ساخت فعال در پروژه های راه سازی، متناسب ترین رویکرد مطرح در مدیریت پروژه و ساخت برای پروژه بسته به عوامل مختلف موثر در پیاده سازی پروژه تبیین شده است. به لحاظ روش شناسی از رویکرد سلسله مراتبی چندمعیاری (AHP) برای سنجش عوامل موثر و همچنین تطبیق آن با رویکردهای مدیریت پروژه استفاده شده است. نتایج تحقیق نشان داده است که در پروژه مذکور، بهترین رویکرد مدیریت پروژه بکارگیری روش روش ساخت، بهره برداری و انتقال است.

کلیدواژه ها:

مدیریت پروژه ، پروژه های راه سازی ، جاده ، مدیریت ساخت ، پروژه عمرانی.