نگاهی بر شروط ضمن عقد نکاح در کشور اسلامی ایران

هر شرطی که خلاف مقتضای ذات عقد ازدواج نباشد، می تواند به عنوان شرط ضمن عقد، در سند ازدواج ، گنجانده شود. پذیرش شروط ضمن عقد مندرج در سند ازدواج ، به منزله اعطای وکالت بلاعزل در طلاق به زوجه ، در صورت تحقق آن شروط است . مواردی نظیر ازدواج مجدد زوج بدون اذن همسر اول ، ترک انفاق زوج برای ۶ ماه متوالی و ۹ ماه متناوب و سایر موارد، از مصادیق این شروط می باشند. شروط ضمن عقد در واقع امکانی است که قانونگذار در اختیار افراد قرار داده که عقد و قرارداد مورد نظر را به میل ، خواسته و انتظارات خود نزدیک نمایند.بر اساس قانون مدنی ایران ، ازدواج یک عقد لازم الاجرا است که در پی آن هر یک از زن و مرد قهرا شروط و تعهداتی را متحمل می شوند و در عین حال از حقوقی هم برخوردار هستند.شرایط عقد نکاح یا جزء اقتضای ذات عقد هستند که غیر قابل خدشه و عدول محسوب می شوند یا جزء شرایط قانونی هستند که گاهی می شود بر خلاف آن توافق نمود یا جزء شرایط ضمن عقد که در صورت مباح ، قانونی ومشروع بودن می توان ضمن عقد جهت تکمیل و غنا عقد درج نمود که در این میان جایگاه شروط ضمن عقد نیز قابل توجه است . از این جهت که میتوان با اعمال و استفاده به جا از این امکان حقوقی که در انحصار مرد بوده است را در جهت تساوی حقوق به زن هم داد.

کلیدواژه ها:

شروط ضمن عقد ، نکاح ، قانون مدنی ، شرط تنصیف اموال ، اقتضای ذات عقد