بررسی روانشناسی یادگیری در امور آموزشی

آموزش و پرورش کلید توسعه ی همه ی جانبه ی جوامع بشری است ؛ زیرا اساسی ترین وظیفه و ماموریت در راستای تربیت انسانی کیفی ، توسعه یافته و مولد رادارد . در گذشته ای نه چندان دور سه منبع اصلی یعنی سرمایه منابع طبیعی و زیر زمینی و کشاورزی رقیب بلامنازع در عرصه ی توسعه ، ایفای نقش می کردند ؛ ولی امروزه نیروی انسانی کارآمد با تاکید بر دانش ، مهارت و اندیشه های بلند موجب تحول و پیشرفت می شود . این مقاله به روش کیفی بررسی شده است و با توجه به اینکه خاستگاه تربیت نیروی انسانی ، نظام تعلیم و تربیت است که بیشترین ئاثیر را بر پیشرفت جامعه دارد . در نتیجه عزم ملی برای ارتقای عملکرد نظام آموزش و پرورش ضروری است البته بیشتر کشورهای توسعه یافته و در حال توسعه ، کانون توجه خود را بر مسئله ی آموزش و پرورش بنا نهاده اند و دراین مسیر توفیقات زیادی نیز کسب نموده اند و بر اساس آنان به بازنگری نیازها ، چشم اندازه ها و رویکردهای جدید پرداخته اند. تغییر و تحول در عرصه تعلیم و تربیت بیش از علوم دیگر بوده و این دستاوردهای مطلوب برای همه ی کشورها قابل استفاده و راهگشا خواهد بود . زیرا برای برنامه ریزی و مدیریت در آموزش و پرورش نیازمند بصیرت و آگاهی هستند و برای نیل به آن ، شناخت رویکردهای جهانی و توجه به نیازهای ملی امری اجتناب ناپذیر است .

کلیدواژه ها:

روانشناسی ، یادگیری ، عوامل ، آموزش ، تاثیرات