واکاوی رابطه فکری بین میرزا آقاخان کرمانی و سید جمال الدین اسد آبادی
سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 72
فایل این مقاله در 10 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
ISCSJ01_061
تاریخ نمایه سازی: 2 مرداد 1403
چکیده مقاله:
سید جمال الدین اسدآبادی عالم روشنفکری که برای تقریب مذاهب اسلامی و وحدت اسلام می کوشید و با همین هدف، سفرهایزیادی به مناطق مختلف جهان اسلام و اروپا کرد؛ در طول این مسیر که او طی کرد افراد زیادی در سراسر این مناطق در کلاس هایاو شرکت می کردند و از اندیشه های وی چه موافق و چه مخالف تاثیر می گرفتند در این بین افرادی بودند که تاثیر زیادی از او گرفتهبودند و حتی افرادی مانند محمد عبده به همراه او که تاثیر زیادی از او گرفته بود از پایه گذاران اصلی تجددخواهی و اصلاح دینیبودند. هدف اصلی در این پژوهش واکاوی مختصری از رابطه بین سید جمال الدین اسدآبادی و میرزا آقاخان کرمانی و چگونگیارتباط فکری بین این دو شخصیت است. آشنایی میرزا آقاخان کرمانی با سید جمال الدین اسدآبادی شاید نقطه عطفی در زندگی اوبود و همکاری هایی که با سید داشته بود شاید سبب مرگ او نیز شد در این پژوهش که یک پژوهش کتابخانه ای است سعی بر ایناست که برای رسیدن به هدف اصلی پژوهش اول به نحوه شکل گیری شخصیت تفکرات و اندیشه های میرزا آقاخان بپردازیم و بعدبه اهمیت اهل قلم و اهمیت مطبوعات و ادبیات در تفکرات آن ها را مورد بررسی قرار دهیم و در پایان هم به بررسی حکومت و قدرتدر اندیشه ها و تفکرات سید جمال الدین اسد آبادی و میرزا آقاخان کرمانی بپردازیم. میرزا آقاخان کرمانی به نوعی با یک هدف خاصیخود را به سید جمال الدین اسد آبادی نزدیک می کند زیرا او به خوبی این موضوع را درک کرده بود که برای بدست آوردن نظرعوام راهی جز اتحاد اسلام که آن زمان سید جمال الدین اسد آبادی پرچم دارش بود وجود نداشت وگرنه اندیشه و تفکر میرزا آقاخانکاملا متفاوت با سید جمال الدین اسد آبادی بود و دغدغه اش اتحاد اسلام نبود بلکه او به عنوان یک ملی گرا و آزادی خواه دغدغههایی فراتر از اتحاد اسلام، دغدغه هایی مانند آزادی فکر و اندیشه و پی جویی اصول انسانی و اخلاقی داشت. میرزا آقاخان کرمانی رامی توان در کنار اشخاصی چون میرزا فتحعلی آخوندزاده از بنیان گذاران ناسیونالیسم نوین ایرانی دانست.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
غلامرضا امیری
دانشجوی کارشناسی ارشد تاریخ ایران اسلامی ، دانشکده ادبیات و علوم انسانی ، دانشگاه شهید بهشتی