چهره ی ادبیات در گلستان سعدی

در میان ایرانیان، شاعران نامدار وجاودانی به سان فردوسی، مولوی، سعدی، حافظ، سنایی، نظامی و... وجود دارد که روح انسانی و فرهنگ را تعالی بخشیده اند و با کمال گرایی خود همه ی انسان ها را به خوبی، زیبایی، عزت، عظمت و پرهیز از هرگونه بدی، دعوت کرده اند و با آثارگران قدری که از خود به یادگار گذاشته اند، موجب فخر ما ایرانیان شده اند و ما به آن ها غرور می ورزیم. و این ارمغان بزرگ آن ها برای ماست. اما این جا سخن از سعدی است که آوازه ی او جهان شمول است و مرزهای ایران را شکسته و گستره ی جهانی را در برگرفته و خود را نه تنها در تاریخ ادب ایران بلکه در ادب جهان، جاودان ساخته است. به جرات می توان گفت که هیچ یک از شاعران و نویسندگان به اندازه ی سعدی در زبان و ادب پارسی، بر زبان، فرهنگ، شیوه ی بیان و تحریر پارسی زبانان حاکم نبوده است و هنوز این حکومت و نفوذ ادبی در نوشتار و گفتار مردم باقی است و این نفوذ مرهون اندیشه و مفاهیم و استواری کلام و سادگی و روانی سخن سعدی ، به ویژه در زمینه ی پند و اندرزهایی اخلاقی در نظم و نثر اوست. می توان گفت سعدی در سراسر قلمرو سخن پارسی یکتا و بی نظیر است. سخنان سعدی که بیشتر آن ها حاوی یک آموزه ی اخلاقی است به شیوه ی سهل ممتنع به کمال رسیده است.

کلیدواژه ها:

ادبیات ، گلستان ، سعدی