بررسی بیان نشانگر p۲۱ در کارسینوم اوروتلیال مثانه و ارتباط آن با خصوصیات هیستوپاتولوژی

مقدمه:علاوه بر عوامل بالینی و بافت شناسی که قادر به افتراق درجات پایین از بالا در تومور اوروتلیال مثانه هستند، تعدادی نشانگر زیستی نیز مطرح شده اند که ممکن است در ارزیابی درجه، پیامد و پیش آگهی تومور مفید باشند. هدف از انجام مطالعه حاضر، بررسی ارتباط بیان بیش از اندازه نشانگر p۲۱ با درجه هیستولوژیک، پیش آگهی و عود کارسینوم اوروتلیال مثانه بود. شیوه مطالعه: در این مطالعه مقطعی، بلوک های پارافینه ۳۵۶ بیمار جمع آوری گردید. نقاط توموری بافت از بلوک اصلی انتخاب و بر روی بلوک ریزآرایه بافتی (Tissue microarray یا TMA) گیرنده سوار شد. رنگ آمیزی ایمونوهیستوشیمی برای نشانگر p۲۱ انجام گرفت. شدت و گستردگی رنگ آمیزی برای این نشانگر با استفاده از روش ترکیبی و نیمه کمی [به نام معیار Histochemical Score (H-Score)] توسط دو پاتولوژیست تعیین شد. یافته ها:بیان p۲۱ در تومورهای درجه بالا و پایین تفاوت معنی داری با یکدیگر داشت؛ به طوری که بیان p۲۱ بر اساس H-Score در گروه با تومور درجه بالا به طور معنی داری بیشتر از درجه پایین بود (۹۱.۰۶ ± ۱۵۳.۸۵ در برابر ۸۲.۲۰ ± ۱۳۰.۰۱). مطابق با تحلیل سطح زیر منحنی  (ROC) Receiver operating characteristic ، بیان نشانگر p۲۱ (بر اساس H-Score) ارزش بالایی در تمایز موارد درجه بالا از درجه پایین داشت (۰.۵۹۶ =P=۰.۰۰۲ ،ROC). بر همین اساس، بهترین نقطه برش برای نشانگر فوق در تمایز این دو، ۹۲.۵ به دست آمد که حساسیت، ۶۷.۷ درصد و ویژگی، ۴۴.۷ درصد بود. با توجه به نتایج تحلیل رگرسیون لجستیک چند متغیره در ارزیابی عوامل مرتبط با عود تومور، وجود الگوی غیر پاپیلری (نسبت احتمال: ۶.۳۶۳، ۰.۰۰۱ = P) پیش بینی کننده عود می باشد. نتیجه گیری: با تعیین H-Score نشانگر p۲۱، تمایز درجه بالا و پایین تومور با حساسیت و ویژگی قابل قبولی امکان پذیر خواهد بود. وجود الگوی غیر پاپیلری، ارزش بالایی در پیش بینی عود تومور دارد.

کلیدواژه ها:

کارسینوم اوروتلیال ، تومور مثانه ، p۲۱ ، ایمنوهیستوشیمی ، نشانگر زیستی ، پیش آگهی