ارزیابی وضعیت جمعیتی کودکان در مناطق شهری و تاثیر آن بر سرانه فضایی آموزشی، همسو با مفهوم عدالت در پیشبرد اهداف شهر دوستدار کودک (مطالعه موردی: شهر بندرعباس)

مدارس به عنوان سنبل تعلیم و تربیت و مهارت آموزی و به لحاظ شکل دهی به شخصیت، افکار و استعدادهای فردی و ایجاد تعاملات اجتماعی دانش آموزان بسیار حائز اهمیت هستند. به همین سبب سال هاست مهندسان و کارشناسان رشته های مختلف، در خصوص ایجاد استانداردهای لازم و ارتقاء کیفیت مدارس به جهت ایجاد محیطی جذاب در جذب دانش آموزان برای القای آموزش ها، تعالیم انسانی و شکوفاسازی استعدادهایشان کوشیده اند. رشد و توسعه چندبعدی شهر متاثر از فرهنگ بومی، اقتصاد، سیاست، ساختار اجتماعی و نحوه خدمت رسانی ست. در این راستا همسو شدن مردم و مسئولین جهت کاهش اختلاف مابین مناطق درحال توسعه و هسته های مرکزی شهر می تواند سبب رشد و توسعه اقتصادی-اجتماعی و ایجاد آرامش بیشتر شهروندان شود. با گذر زمان، افزایش بدیهی جمعیت بالطبع آن و رشد و توسعه نامتوازن شهری، بررسی همه جانبه در خصوص ایجاد مراکز آموزشی موردنیاز کودکان مورد تقاضا بوده و با وجود موانع و محدودیت های پیش روی دولت ها، لزوم تحقیق و بررسی بیشتر در این خصوص را می طلبد. ازجمله اقدامات موثر در این باره، تهیه اطلس کودکان به همت شهرداری هاست که با واکاوی همه جوانب و موضوعات مرتبط با کودکان، مانند امر خطیر آموزش آنان، برای برقراری هر چه بیشتر عدالت آموزشی و فضایی در پراکندگی کاربری ها کاربردی بوده است. روش تحقیق این پژوهش از نوع توصیفی-تحلیلی و جمع آوری اطلاعات به شیوه ی مشاهده میدانی، مطالعه اسناد، قوانین، دستورالعمل ها و اطلاعات منتشره از سوی شهرداری و نهادهای رسمی می باشد. در این پژوهش مشخص شد از موارد تاثیرگذار در تخصیص سرانه آموزشی، آگاهی در خصوص جمعیت دانش آموزی، تعداد انواع مدارس، پیش بینی جمعیتی در سال های آتی، در نواحی و مناطق مختلف شهری می باشد که با توجه به الزامات ابلاغی دستورالعمل شهر دوستدار کودک، ضمن تلاش برای برقراری عدالت آموزشی در ساز و کار مدیریت شهری، می تواند از آسیب های پیش رو جلوگیری کرده و در فراهم آوردن امکانات آموزشی برای کودکان فارغ از تبعیض پیشنهاد می گردد.

کلیدواژه ها:

سرانه آموزشی ، جمعیت دانش آموزان ، توسعه شهری ، عدالت آموزشی ، تخصیص سرانه