بازخوانی و گونه شناسی معماری ایالت قهستان از قرن سوم تا پایان قرن پنجم هجری
- سال انتشار: 1395
- محل انتشار: پژوهشنامه خراسان بزرگ، دوره: 7، شماره: 24
- کد COI اختصاصی: JR_JPRESS-7-24_004
- زبان مقاله: فارسی
- تعداد مشاهده: 155
نویسندگان
عضو هیئت علمی گروه تاریخ دانشگاه لرستان
پژوهشگر -کارشناس ارشد تاریخ ایران اسلامی
چکیده
قهستان معرب کهستان و مخفف کوهستان است و شامل مناطقی چون قاین، ترشیز، خواف، باخرز، گناباد، طبس گیلکی، طبس عناب (مسینان)، باخرز، خوسف، زام و زاوه بود. در واقع بخش اصلی آن را خراسان جنوبی و شهرهایی از خراسان رضوی، یزد و اصفهان کنونی تشکیل می دادند و کرسی این ایالت قاین بود. این منطقه گرچه در ساختار سیاسی و اداری بخشی از خراسان بزرگ بوده است، اما از آن تحت نام واحد جغرافیایی مستقل و متمایزی یاد شده است. قهستان به دلیل بافت طبیعی، موقعیت مهم جغرافیایی (قرار گرفتن در موقعیت تلاقی شاهراه شرق به غرب و شمال به جنوب)، گستردگی و حضور گروههای نژادی و مذهبی گوناگون از دیرباز مورد توجه بوده است. قهستان در آغاز دوره ی اسلامی به عنوان دروازه ی خراسان و گلوگاهی مهم برای کنترل ایالات خراسان، سیستان و کرمان به شمار می رفت و به همین جهت مورد توجه مورخان و جغرافی دانان اسلامی بوده و گزارشات مفصلی از اوضاع این منطقه از جمله درباره معماری و عناصر آن ارائه نمودهاند. این پژوهش در پی ترسیم تصویری کلی از معماری این منطقه در سده های سوم تا پنجم هجری بر پایه ی متون تاریخی و جغرافیایی است که به ویژگی ها و عناصر مختلف آن (مکان و موقعیت، فضای داخلی و خارجی، کاربرد بنا، نوع مصالح و معرفی شماری از آثار معماری این منطقه) پرداخته خواهد شد. در واقع این پژوهش تلاشی است برای پاسخگویی به این پرسش مهم که، نقش و جایگاه معماری در منطقه ی قهستان از قرن سوم تا قرن پنجم هجری بر اساس منابع تاریخی چگونه بوده است؟ پژوهش پیش رو به روش توصیفی- تحلیلی و براساس منابع کتابخانه ای صورت گرفته است.کلیدواژه ها
اطلاعات بیشتر در مورد COI
COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.
کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.