تبیین خشونت علیه همسر از دریچه تئوری کنش موقعیتمند

هدف اصلی این مقاله بررسی چرایی مبادرت افراد به خشونت علیه همسر با استفاده از تئوری کنش موقعیتمند است. بدین منظور با استفاده از نمونه ۴۵۰ نفری از زنان و مردان متاهل مراجعه کننده به دادگاه های خانواده، مراکز بهزیستی و کمیته امداد امام خمینی شهر رشت که به روش نمونه گیری در دسترس اننخاب شدند، مفروضه های تئوری کنش موقعیتمند مورد بررسی قرار گرفت. نتایج حاکی از آن است که اخلاقیات فردی ضعیف (ضریب بتا: ۱۴۲/۰)، خودکنترلی پایین (ضریب بتا: ۱۸۰/۰)، اخلاقیات موقعیتمند ضعیف (ضریب بتا: ۱۳۱/۰)، بازدارندگی ادراکی پایین (ضریب بتا: ۱۹۸/۰) تاثیر معناداری بر مشارکت افراد در خشونت علیه همسر دارند. همچنین، جنسیت (ضریب بتا: ۱۸۷/۰)، سن (ضریب بتا: ۱۱۱/۰-) و سطح تحصیلات (ضریب بتا: ۲۲۳/۰-) بر خشونت علیه همسر تاثیرگذار هستند. در ادامه ضریب تعیین مدل رگرسیونی نشان می دهد که متغیرهای مورد بحث قادرند ۳۷ درصد از واریانس خشونت علیه همسر را پیش بینی نمایند. همچنین تمایل به جرم رابطه بستر مجرمانه و خشونت علیه همسر را تعدیل می کند.

کلیدواژه ها:

کلمات کلیدی: تئوری کنش موقعیتمند ، تمایل به جرم ، بستر مجرمانه ، خشونت علیه همسر