بررسی ارتباط مدیریت دانش با مدیریت زمان در سرپرستاران شاغل در بخش مراقبت های ویژه: یک مطالعه مقطعی

زمینه و هدف: مدیریت زمان و مدیریت دانش دو مولفه مهم و تاثیرگذار بر کیفیت مراقبت و بهبود عملکرد پرستاران به ویژه در بخش مراقبت ویژه به شمار می آیند؛ لذا این مطالعه با هدف تعیین ارتباط مدیریت دانش با مدیریت زمان در سرپرستاران شاغل در بخش های مراقبت ویژه در بیمارستان های استان خوزستان انجام شد. روش ها: مطالعه حاضر یک مطالعه مقطعی است که با هدف تعیین ارتباط مدیریت دانش با مدیریت زمان در ۳۸۴ نفر سرپرستارهای شاغل در بخش های مراقبت ویژه در بیمارستان های آموزشی و خصوصی استان خوزستان، دارای سمت سرپرستار و با رضایت نامه آگاهانه به روش سرشماری انجام شد. پرسشنامه های دموگرافیک، مدیریت زمان و مدیریت دانش توسط شرکت کنندگان تکمیل شد. یافته ها: یافته ها نشان داد که اکثریت افراد مونث (۱۸۹) (۱۸۹ نفر) (۹۳/۱ درصد) و متاهل (۱۹۶ نفر) (۹۶/۶ درصد) بودند. مدیریت زمان در سرپرستاران شاغل در بخش مراقبت های ویژه مورد مطالعه در بیشتر موارد ۸۷/۲۰ درصد (۱۷۷ نفر ) در سطح متوسط بوده و از نظر نمرات مدیریت دانش نیز مدیریت دانش در سرپرستاران شاغل در بخش مراقبت های ویژه مورد مطالعه در بیشتر موارد ۹۱/۶۲ درصد (۱۸۶ نفر ) در سطح ضعیف بودند. بین مدیریت دانش و مدیریت زمان رابطه معناداری وجود داشت (P<۰.۰۰۳). نتیجه گیری: از آنجا که بر اساس یافته های پژوهش حاضر نمره مدیریت زمان در سطح متوسط و نمره مدیریت دانش در حد ضعیف بود لذا لحاظ کردن محتوای آموزشی مرتبط با این دو موضوع در برنامه آموزشی دانشجویان کارشناسی و طراحی دوره های آموزش ضمن خدمت خصوصا جهت پرستاران و سرپرستاران از گام های موثری است که می تواند به بهبود وضعیت کمک کند.

کلیدواژه ها:

Knowledge Management ، Time Management ، Nursing ، Intensive Care Unit ، مدیریت دانش ، مدیریت زمان ، پرستار ، بخش ویژه.